مدیریت پسماند حفاری چاه های نفت به روش زیست پالایی (استفاده از کمپوست نیشکری)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 472

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NTCONF05_096

تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401

چکیده مقاله:

یکی از مهم ترین مشکلاتی که امروزه صنایع نفت با آن مواجه هستند آلودگی های ناشی از حفاری چاه های نفت و گاز و پسماندهای گل حفاری می باشد. در میدان نفتی اهواز ۴۶۴ حلقه چاه نفت وجود دارد که به ازای هر حلقه چاه یک عدد پیت طراحی شده است ک تمامی پسماندهای حفاری مربوط به چاه موردنظر (از جمله گل حفاری و کنده های حفاری) در آن تخلیه می شود. عملیات حفارینفت و گاز می تواند مقادیر زیاد و متنوعی از ترکیبات شیمیایی را از طریق کنده ها و گل حفاری وارد محیط نماید که شامل ترکیباتی مانند فلزات سنگین، نمک ها و هیدروکربن ها (شامل نفت، گازوئیل، حلال های کلردار حلقوی، پلی هیدروارماتیک ها) هستند، مدیریت این پسماندها با هدف ایجاد محیطی سالم و ایمن به سمت استفاده از تکنولوژی های جدید سوق داده می شود. تاکنون روش های متعددی جهت پاک سازی گل حفاری از آلاینده های نفتی ارائه شده است و عملکرد فرایندها کمپوستینگ به عنوان یکی از روش های موثر تصفیه و پالایش کننده ها حفاری در بسیاری از تحقیقات به اثبات رسیده است. کمپوست نیشکری منبعی ارزان محسوب می گردد که به عنوان کودی آلی در این طرح مورد بررسی قرار گرفته است این تحقیق در سایت حفاری چاه شماره ۰۹ رامین در سال ۱۴۰۰ اجرا گردید چاه شماره ۰۹ در ۴۵ کیلومتری شمال اهواز، شرق رودخانه کارون و شرق جاده اهواز به مسجد سلیمان، قرار گرفته است. در این مطالعه، پسماندهای حفاری تحت تیمار کمپوست نیکشری به نسبت های ۵۰% به ۵۰% ، ۴۰% به ۶۰% ، ۶۰% به ۴۰% مخلوط و با نسبت C/N اولیه ۳۰ به مدت ۶۰ روز کمپوستینگ شد (وزن هر کپه: حدود ۱۰۰۰ کیلوگرم) در طول زمان فرآیند، اختلاط و هوادهی توده ها یک بار در روز و آبیاری هر سه روز یک بار انجام شد. نمونه برداری و آنالیز نمونه های کربن الی و نیتروژن بصورت ۱۵ روزه ودما بصورت روزانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که میزان کاهش مقادیر کربن الی و نیتروژن در ۴۵ روز اول فرایند افزایشی ودر ۱۵ روز اخر کاهش یافته است . بررسی روند تغییرات دمایی نشان داد که فاز مزوفیل در روزهای اول تا بیست و چهارم ۱۸-۳۰ درجه سلسیوس و فاز ترموفیل بین روزهای ۱۹ الی ۴۰ (۳۰-۴۳ درجه سلسیوس) ودر فاز سوم یا رسیدگی از روزهای ۳۶ الی ۵۵ با کاهش دما به ۲۸ درجه سلسیوس همراه بود. در خصوص فلزات سنگین مثل کادمیم cd، جیوه Hg، سرب Pb، و نیکل Ni که برای گیاهان، جانوران و انسان بسیار خطرناک می باشند. نتایج بیانگر عدم وجود یا میزان بسیار کم این عناصر نسبت به شاخص های استاندار می باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حسین حاجی شرفی

کارشناسی ارشد زراعت مدیر برنامه ریزی کشاورزی کشت و صنعت نیشکرامیرکبیر خوزستان ومشاورمدیریت پسماند شرکت عماکو

پویان رحمتی

کارشناس عمران و مدیر عامل شرکت عمران آسایش جنوب (عماکو)

اسحاق منجزی

کارشناس ارشد مهندسی نفت و مدیر فنی شرکت عمران آسایش جنوب (عماکو)

احسان قریب ممبنی

دکترای باکتری شناسی مشاور مدیریت پسماند شرکت عماکو