ارزیابی سیستم آبیاری قطره ای در مزرعه گل محمدی شهرستان بردسیر

در شرایط آب و هوایی ایران مشکل اصلی در راه افزایش تولید محصولات کشاورزی، محدودیت آب می باشد. روش آبیاری قطره ای به لحاظ پتانسیل ایده آل در توزیع آب با راندمان بالا یک راه حل مناسب جهت استفاده بهینه از منابع آب می باشد. در این تحقیق یک سیستم آبیاری قطره ای در شهرستان بردسیر(نگار) مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای ضریب یکنواختی(CU). راندمان پتانسیل کاربرد(PELQ) و راندمان واقعی کاربرد(AELQ)، یکنواختی توزیع(DU)، یکنواختی انتشار آب قطره چکان ها(EU) و حداکثر اختلاف فشار در لوله های جانبی، مورد مطالعه قرار گرفت و به ترتیب 85، 78، 57، 59، 63 و 67/4 درصد محاسبه شدند. در طرح مورد بررسی مقدار آب آبیاری کمتر از نیاز آبی بود. و در نتیجه عملاَ کم آبیاری ناخواسته صورت می گرفت. به طور مشخص تر می توان گفت مشکلات عمده سیستم آبیاری قطره ای کم بودن سطح خیس شده، نامناسب بودن عمق آب آبیاری، نامناسب بودن تعداد قطره چکان ها و پائین بودن یکنواختی توزیع و بالا بودن ضریب تغییرات ساخت آنها، نامناسب بودن مقدار فشار و توزیع غیر یکنواخت آن و همچنین ضعف سیستم های تصفیه بود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی آبیاری قطره ای ، یکنواختی پخش آب ، ضریب یکنواختی ، راندمان پتانسیل کاربرد