بررسی رابطه گرایش به خشونت و طرحواره های ناسازگاراولیه

هدف پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به خشونت براساس طرحواره ناسازگاراولیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان لردگان بود .روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان لردگان در سال ۱۴۰۰تشکیل داد.نمونه آماری براساس جدول مورگان و گرجسی شامل ۱۰۰ نفر بود.ابزار شامل : مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی((IARS و،پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (۱۹۹۸)بود در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی میانگین، انحراف معیارو برای تبیین فرضیه های تحقیق از روش های استنباطی پارامتریک آزمون ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون بر اساس نرم افزار آماری ۱SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد گرایش به خشونت بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه نیزقابل پیش بینی است . ارتباط بین گرایش به خشونت و طرحواره های ناسازگار اولیه معنادار و با جهت مثبت بدست آمد.بحث و نتیجه گیری :جهت کاهش گرایش به خشونت باید اثرگذاری طرحواره های ناسازگار اولیه کاهش افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

گرایش به خشونت ، طرحواره ناسازگاراولیه ، نوجوانان