بهبود قابلیت ایستادگی در برابر افتادگی ولتاژ در توربین- ژنراتور سنکرون مغناطیس دائم

به دلیل رشد روز افزون مصرف انرژی، آلودگی هوا، تغییر آب و هوای کره زمین و امنیت انرژی، استفاده از انرژی های تجدیدپذیر روز به روز در حال توسعه می باشد. در میان انرژی های تجدید پذیر، انرژی بادی به دلیل رشد آن در سال های اخیر دارای اهمیت زیادی می باشد. امروزه به دلیل افزایش تولید بادی ونفوذ بالای آن در شبکه، بسیاری از خطاها در شبکه توسط رله های حفاظت شناسایی می شوند و بسته به نوع و مدت زمان و شدت وقوع آن منبع تولید را از شبکه جدا می کند و با برطرف شدن آن دوباره به شبکه متصل می شود. این قطع و وصل خود سبب به وجود آمدن افتادگی ولتاژ در منبع تولید و در نتیجه باعث کاهش کیفیت توان، اضافه جریان، از دست رفتن کنترل توربین-ژنراتور، اضافه ولتاژ خازن لینک Dc و مشکلات پایداری بر روی سیستم های تولید بادی می شود. امروزه توربین- ژنراتورهای سنکرون مغناطیس دائم (PMSG) به علت مزایای قابل توجهشان، بخش زیادی از پژوهش ها پیرامون استحصال انرژی الکتریکی را به خود اختصاص داده است، لذا در این مقاله در ابتدا با معرفی کدها و استانداردهای اتصال توربین های بادی به شبکه، روش های کنترلی و سخت افزاری جهت بهبود قابلیت ایستادگی در برابر افتادگی ولتاژ (LVRT) در توربین-ژنراتورهای بادی معرفی شده و سپس روشی تلفیقی از اقدامات کنترلی و سخت افزاری جهت بهبود قابلیت ایستادگی در برابر افتادگی ولتاژ در توربین-ژنراتورهای سنکرون مغناطیس دائم ارائه شده و نتایج آن مورد بررسی قرار می گیرد