ارزیابی سرم های شتر و شترمرغ به‎عنوان جایگزین های سرم جنین گاوی تجاری درکشت اگزنیک پروماستیگوت های لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 195

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-77-1_001

تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: محیط ۱۶۴۰RPMI، یکی از پرمصرف ترین محیط های مایع کشت جهت تکثیر میکروارگانیسم ها ازجمله لیشمانیا است که در این محیط به طور معمول از ۳۰-۱۰ درصد سرم جنین گاوی FBS)) یا گوساله (FCS) به دلیل داشتن فاکتور های رشد مانند ریز مغذی ها، عناصر کمیاب و هورمون ها استفاده می شود.هدف: با توجه به محدودیت هایی مانند گرانی سرم های تجاری و توجه ویژه به معرفی جایگزین مناسب و نیز رواج اخیر پرورش شترمرغ و شتر در کشورمان در سال های اخیر و همچنین امکان دستیابی به سرم های این حیوانات حاوی عوامل رشد مشابه با سرم جنین گاوی تجاری، بر آن شدیم تا تاثیر دو سرم را بر رشد پروماستیگوت های لیشمانیا تروپیکا و لیشمانیا ماژور در مقایسه با FBS در محیط ۱۶۴۰ RPMI بررسی کنیم.روش‎کار: یک میلیون پروماستیگوت در میلی لیتر از لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا در محیط ۱۶۴۰RPMI، در حضور درصد های مختلف ۳۰-۵/۲ هر سه سرم کشت داده شدند و پس از آن، در روز های مختلف تا روز چهاردهم، شمارش، مقایسه و آنالیز شدند.نتایج: بیشترین میزان تکثیر هر دو گونه لیشمانیا در حضور تمام درصد های FBS و تا روز ۷ پس از کشت مشاهده شد. در محیط های کشت با کمتر از ۵ درصد دو سرم شترمرغ و شتر نیز رشد دو گونه لیشمانیا مطلوب بوده اما با افزایش میزان این سرم ها، از رشد هر دو گونه انگل کاسته شد. در صورت استفاده از سرم با غلظت ۱۰ درصد، پس از FBS، بیشترین تکثیر پروماستیگوت دو گونه انگل، در حضور سرم شتر مشاهده شد.نتیجه­گیری نهایی: در درصد های ۵ و کمتر، هر یک از سرم های شترمرغ و شتر و برای ۱۰ درصد، تنها سرم شتر به عنوان جایگزین FBS در محیط کشت هر دو گونه لیشمانیا و انکوباسیون کمتر از یک هفته پیشنهاد می شود، در حالی که در صورت نیاز به درصد های بیش از ۱۵،FBS همچنان بهترین گزینه می باشد.

نویسندگان

زهرا بابائی

مرکز تحقیقات لیشمانیوز، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

آرش اسدی

گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی افضلی پور، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

ایرج شریفی

مرکز تحقیقات لیشمانیوز، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مهدی برهانی

آزمایشگاه رفرانس بیماری ها و تحقیقات زئونوز، دانشکده دامپزشکی دانشگاه جیلین، چین

امین احمدی

گروه علوم پایه، آموزشکده دامپزشکی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

علیرضا کیهانی

مرکز تحقیقات لیشمانیوز، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

علی افگار

مرکز تحقیقات بیماری هیداتید، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Esfandiari F, Derakhshanfar A, Goudarzi F, Hatam, G. Comparison of ...
  • Segovia M, Artero JM, Mellado E, Chance ML. Effects of ...
  • Schwartz HJ, Dioli M. The one-humped camel (Camelus dromedarius) in ...
  • Paranjape S. Goat serum: an alternative to fetal bovine serum ...
  • Nasiri V, Karimi G, Paykari H, Motamedi G. Evaluating the ...
  • Fakhar M, Habibi P, Motazedian MH. Evaluation of hydatid cyst ...
  • Muniaraj M, Lal CS, Kumar S, Sinha PK, Das P. ...
  • نمایش کامل مراجع