اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر شفقت خود بر نشخوار خشم و صمیمیت زناشویی زنان آسیب دیده از خیانت همسر
محل انتشار: فصلنامه خانواده و بهداشت، دوره: 11، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 277
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASTAR-11-4_001
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: این پژوهش جهت بررسی اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر شفقت خود بر نشخوار خشم و صمیمیت زناشویی در زنان آسیب دیده از خیانت همسر انجام شده است.روش پژوهش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح مورد استفاده در آن از نوع آزمایشی همراه با پیش آزمون پس آزمون با پیگیری است. جامعه تحقیق شامل کلیه زوجین درگیر با مسیله خیانت زناشویی مراجعه کننده به مرکز مشاوره و خدمات روانشناختی ایرانمهر در سال ۹۹ در رشت بود که از میان آنها ۲۰ زوج (۴۰ نفر) با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ساخودولوسکی و صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر استفاده شد. جلسات زوج درمانی به مدت ۸ جلسه ۲ ساعته (هر درمان یک جلسه دو ساعته) و به صورت هفتگی اجرا گردید پس از گذشت سه ماه از جلسات درمان جهت سنجش اثر ماندگاری درمان زوجها در یک جلسه پیگیری شرکت کردند داده ها با استفاده از روش های آماری آنالیز واریانس با مقادیر تکرارشونده تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: تفاوت بین میانگین های پیش آزمون و پس آزمون از نظر آماری معنادار بوده زوج درمانی مبتنی بر شفقت خود بر کاهش نشخوار خشم (۳/۶۲ F= و ۰۰۰۱/۰P=) و افزایش صمیمیت زناشویی (۰۵/۸۸ F=و ۰۰۰۱/۰P= ) در زنان آسیب دیده از خیانت همسر تاثیر داشته است. نتیجه گیری: مداخلات زوج درمانی مبتنی بر شفقت خود باعث کاهش نشخوار خشم و افزایش صمیمیت زناشویی می شود.
کلیدواژه ها:
خیانت زناشویی شفقت خود صمیمیت زناشویی نشخوار خشم
نویسندگان
زهره تیموری
دپارتمان روانشناسی بالینی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مینا مجتبایی
دپارتمان روانشناسی بالینی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.( نویسنده مسئول). mogtabaei_mina@yahoo.com.
سید محمد رضازاده
دپارتمان روانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امین رفیعی زاده
دپارتمان روانشناسی، دانشگاه پیام نور تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :