یکپارچه سازی و بهره برداری بهینه از شبکه های توزیع در حضور خودروهای الکتریکی و جایابی بهینه خازن ها براساس الگوریتم های هوشمند

یکپارچه سازی وسایل نقلیه الکتریکی درون سیستم توزیع موجود، بدون ارتقای قابل ملاحظه زیرساخت، تنها از طریق شارژ هوشمنداین بارها، ضمن در نظر گرفتن درست این عدم قطعیت ها ممکن خواهد بود. الاستیسیتی وسایل نقلیه الکتریکی یک میزانی از انعطافپذیری را فرآهم می سازد که می تواند به منظور تضمین عملکرد موثر فیدر، ضمن فرآهم نمودن شارژ موثر و نسبتا خوب مشترکین وسایلنقلیه الکتریکی، توسط شرکت های تولید برق و یا شرکت های توزیع محلی استفاده شود. این مقاله، یک رویکرد جدید دو مرحله ای رابرای شارژ نسبتا خوب وسایل نقلیه الکتریکی در یک فیدر اولیه توزیع، با لحاظ کردن عدم قطعیت مربوط به وسایل نقلیه الکتریکی، و درنظر گرفتن چشم اندازهای شرکتهای توزیع محلی و مشترکین وسایل نقلیه الکتریکی ارائه می نماید. در این مقاله ابتدا میانگین پیکتقاضای روزانه فیدر و برنامه های زمانی کنترل فیدر به صورت ساعتی، نظیر تپها و نقاط تنظیمی خازن های سوییچ شده، ضمن مینیممسازی پیک تقاضای روزانه با در نظر وجود وسایل نقلیه الکتریکی، به صورت ساعتی تعیین میشوند و براساس تکنیک بوت استراپ غیرپارامتری در کنار یک مدل بهینه سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک، برای در نظر گرفتن تغییرات زمان های ورود و خروج، و وضعیت شارژاولیه باتری وسایل نقلیه الکتریکی در هر گره، استفاده می شود. سپس حداکثر توان ممکنی که می تواند در هر گره برای شارژ وسایل نقلیهالکتریکی داده شود، ضمن حفظ مقدار پیک تقاضا و برنامه های زمانی توزیع فیدر تعریف شده در هر دقیقه محاسبه می شود و به طورمنصفانه ای میان وسایل نقلیه الکتریکی تقسیم می گردد. تکنیک پیشنهادی با استفاده از فیدر تست ۱۳ باسه IEEE با در نظر گرفتنمیزان های قابل توجهی از نفوذ وسایل نقلیه الکتریکی ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های هوشمند ، تکنیک بوت استراپ ، وسایل نقلیه الکتریکی و جایابی بهینه خازن