بررسی تجربی تاثیر چیدمان پیچ های ارتوپدی بر استحکام ثابت سازی گردن استخوان ران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 87

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISME30_165

تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401

چکیده مقاله:

شکستگی استخوان از جمله آسیب های بدن است که به دنبال ضربه ایجاد می شود. برای درمان شکستگی استخوان معمولا از صفحات فلزی، پیچ یا سیم و میله استفاده می شود. یکی از شایع ترین این شکستگی ها، شکستگی گردن استخوان ران است. برای درمان و ثابت سازی شکستگی گردن استخوان ران با استفاده از پیچ، نظرهای متفاوتی بین جراحان وجود دارد. اکثر جراحان برای شکستگی گردن استخوان ران با جابجایی کم در افراد جوان، شکستگی را جااندازی و با استفاده از ۳ عدد پیچ، ثابت می کنند. نحوه چیدمان پیچ ها برای ثابت سازی استخوان شکسته توسط جراحان به طور سلیقه ای انتخاب می شود. با انتخاب چیدمان بهینه می توان باعث بهبود سریعتر بیمار و جلوگیری از شکستگی و جراحی مجدد شد. در این مقاله، استحکام سه چیدمان مختلف با سه پیچ مورد استفاده در جراحی استخوان برای ثابت سازی گردن استخوان ران به صورت تجربی بررسی شده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که ثابت سازی شکستگی گردن استخوان ران با استفاده از سه عدد پیچ در چیدمان مثلث معکوس از نظر استحکام، چیدمان بهینه است. بیشترین نیروی تحمل شده در چیدمان مثلث معکوس N۳۳۰۱ است که نسبت به چیدمان های مثلث و خطی، استحکام اتصال را به ترتیب ۱۸% و ۳۲% افزایش داده است.

نویسندگان

علی امانی رفتار

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک-ساخت و تولید، دانشگاه یزد

محمدمهدی ابوترابی

دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد