بررسی اثر ترکیبات آمینواسیدی، فولویک اسید و استروئیدی در انگور دیم خلیلی

به منظور بررسی عوامل تغذیه ای وتنظیم کننده رشد بر کاهش اثرات منفی اقلیمی از جمله خشکسالی های پیاپی، این آزمایش در بین سال-های۹۰-۱۳۸۹ بر روی انگور دیم رقم خلیلی در دو منطقه شهرستان های بوانات و شیراز (اکبرآباد) در استان فارس اجرا گردید.آزمایش در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به مدت دو سال با سه تکرار و در هر کرت ۵ اصله درخت انجام گرفت. تیمارها شامل شرایط نگهداری عرف باغدار( شاهد)، محلول پاشی فولویک اسید (۳ درصد)، محلول پاشی آمینو اسید حاوی پرولین آزاد ( ۵/۲ میلی لیتر در لیتر)، محلول پاشی براسینواستروئید (۴/۰میلی گرم در لیتر)، مصرف خاکی براسینولید ( ۲/۰ میلی گرم در لیتر) و محلول پاشی توام (محلول پاشی فولویک اسید (۳ درصد)+ محلول پاشی آمینو اسیدحاوی پرولین آزاد ( ۵/۲ میلی لیتر در لیتر)+ محلول پاشی براسینواستروئید (۴/۰میلی گرم در لیتر)) بود. نتایج بررسی صفات مرتبط با مقاومت گیاه در برابر تنش رطوبتی هم چون راندمان فتوسنتز، هدایت روزنه ای، میزان تعرق، کارآیی مصرف آب، محتوای آب برگ و میزان پرولین آزاد، میزان قند محلول برگ و میزان کلروفیل a،b و نسبت کلروفیل a/b در برگ های کاملا توسعه یافته انگور رقم خلیلی نشان دهنده اثر معنی دارکاربرد ماده زیست محرک براسینواستروئید به ویژه به صورت محلول پاشی بر افزایش توان مقابله با تنش رطوبتی و نیز افزایش عملکرد بود. بیش ترین میزان عملکرد در این آزمایش متعلق به تیمار محلول پاشی توام بود و پس از آن به ترتیب تیمارهای محلول پاشی براسینواستروئید، محلول پاشی آمینو اسید حاوی پرولین آزاد، مصرف خاکی براسینواستروئید و محلول پاشی فولویک اسید که به ترتیب میزان عملکرد را به میزان ۵/۶۴، ۲/۴۶، ۱/۴۴، ۸/۳۹ و ۳/۲۰ درصد نسبت به شاهد افزایش دادند.

کلیدواژه ها:

انگور خلیلی ، آمینو اسید حاوی پرولین ، براسینواستروئید ، تنش خشکی ، فولویک اسید