بررسی روابط ژنتیکی ژنوتیپ های بادام زراعی و وحشی با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD

در این بررسی تنوع ژنتیکی ۳۶ رقم و ژنوتیپ بادام ایرانی، آمریکایی و اروپایی به همراه ۳ گونه وحشی بادام با استفاده از ۶۰ آغازگر ده نوکلئوتیدی مورد مطالعه قرار گرفت. ۴۷ آغازگر که الگوهای باندی قوی و تکرارپذیر داشتند، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شدند. از مجموع ۹۶۸ باند تولید شده، ۹۱۸ باند (۸۳/۹۴ درصد)، چند شکل بودند. با توجه به دندروگرام حاصل و ماتریس تشابه به خوبی آشکار گردید که میزان تشابه ژنتیکی بین ارقام و ژنوتیپ های تحت مطالعه، پایین و تنوع بین آنها نسبتا زیاد بود. بیشترین شباهت بین دو رقم ایرانی سفید و منقا (۸۹/۰) و کمترین آن بین رقم سنگی ۲۸ و گونه وحشی A. scoparia (۲۹/۰) مشاهده شد. به منظور ترسیم دیاگرام خوشه ای، از روش UPGMA و ضریب تشابه جاکارد استفاده شد. در ابتدا دو گونه وحشیA. scoparia و orientalis A. ، دو ژنوتیپ سنگی۲۸ و سنگی۱۳ و رقم آمریکایی تامسون که بیشترین فاصله را از گروها داشتند از سایر ارقام و ژنوتیپها جدا شده و سپس ارقام، ژنوتیپها و گونه های باقی مانده در فاصله ژنتیکی ۵۰/۰ به دو گروه تفکیک شدند. نتایج حاصل از این مطالعه، گروهبندی ارقام و ژنوتیپ های مورد مطالعه را بر اساس منشاء جغرافیایی یا دودمان نشان می دهد و نشانگر RAPD به خوبی قادر به تفکیک ارقام، ژنوتیپ ها و گونه های بادام از یکدیگر بوده و تکنیک مناسبی جهت مطالعه ژرم پلاسم بادام می باشد.

کلیدواژه ها:

بادام ، نشانگرRAPD ، تنوع ژنتیکی