ارزیابی خصوصیات فنولوژیک، مورفولوژیک و پومولوژیک برخی از ارقام و ژنوتیپ های شلیل در شرایط اقلیمی استان خراسان رضوی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 209

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHSUM-36-1_007

تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1401

چکیده مقاله:

یکی از مشکلات عمده پرورش دهندگان شلیل عدم دسترسی به ارقام جدید و پر محصول و استفاده از ارقام ناشناخته است که میزان تولید، بازارپسندی و کیفیت محصول آن ها کم می­باشد. این پژوهش به­منظور مقایسه، گروه­بندی و انتخاب ژنوتیپ­های برتر از نظر صفات رشدی، مورفولوژیک و پومولوژیک ۱۰ ژنوتیپ و رقم شلیل (’فلامینو‘، ’نکتارد‘، ’هنری‘، ’شانیاریا‘، ’رویزیانا‘، ’تاج شماره-۱ و -۲‘، ’شلیل شماره-۱‘، ’آندروس‘ و ’سان­گلد‘ به­عنوان شاهد) به­صورت آزمایش بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار در سال­های ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی اجرا شد. ارقام و ژنوتیپ­های مورد بررسی از نظر صفات فنولوژیک، مورفولوژیک، پومولوژیک و بیوشیمیایی تفاوت معنی­داری نشان دادند. زودگل­ترین ارقام شلیل، ’فلامینو‘، ’نکتارد‘ و ’سان­گلد‘ (هفته چهارم اسفند) و ’هنری‘ و ’تاج شماره-۲‘ دیرگل ترین (هفته اول فروردین) بودند. نتایج تست پانل نشان داد که ’فلامینو‘، ’هنری‘ و ’شانیاریا‘ دارای بالاترین رتبه از نظر میانگین حسی صفات رنگ، بافت، بو و طعم بودند. ’فلامینو‘ دارای بیشترین سبزینگی برگ (۹۱/۳۶) بود. ’هنری‘ با ۶/۴۴ کیلوگرم عملکرد، ۵۵/۳ کیلوگرم بر سانتی­متر مربع سفتی بافت میوه و ۳۹/۱۶ درصد مواد جامد محلول از نظر صفات بیوشیمیایی، برتری آماری نشان داد. ’فلامینو‘ و ’شلیل شماره-۱‘ به­ترتیب با میانگین ۷۶/۱۳۸ و ۵۱/۱۲۹ گرم، بیشترین وزن میوه را داشتند که در مقایسه با شاهد افزایش ۹۷/۳۲ و ۱۹/۲۸ درصدی نشان دادند. در مجموع ’فلامینو‘، ’نکتارد‘ و ’هنری‘ به دلیل داشتن صفات پومولوژیک و فنولوژیک بالا به عنوان ارقام برتر شلیل برای کشت در شرایط اقلیمی استان خراسان رضوی قابل توصیه می­باشد.

نویسندگان

آمنه قهرمانی

گروه کشاورزی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، بجنورد، ایران

ابراهیم گنجی مقدم

بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایران

علی مرجانی

گروه کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی ، بجنورد، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abdollahi R., Hajilou J., Zainalabedini M., Mahna N., and Ghaffari ...
  • ASIA I. ۲۰۱۳. Food and agriculture organization of the United ...
  • Byrne D. ۲۰۰۳. Breeding peaches and nectarines for mild-winter climate ...
  • Cantín Mardones C.M., Gogorcena Aoiz Y., and Moreno Sánchez M.Á. ...
  • Ceccarelli D., Talento C., Sartori A., Terlizzi M., Caboni E., ...
  • Dabbou S., Lussiana C., Maatallah S., Gasco L., Hajlaoui H., ...
  • Falati Z., Fattahi Moghaddam M.R., and Ebadi A. ۲۰۱۹. Evaluation ...
  • Forcada C.F., Gradziel T.M., Gogorcena Y., and Moreno M.Á. ۲۰۱۴. ...
  • Jung K.M., Ki, S.Y., Lee G.W., Kim I.D., Park Y.S., ...
  • Karami F., and Nejad A. ۲۰۱۳. Effects of late spring ...
  • Mohammadzadeh S., Bouzari N., Abdossi V., and Kavand A. ۲۰۱۳. ...
  • Rahmati M., Davarinezhad G., Ghani A., Attar S., Mirabi E., ...
  • Reig G., Alegre S., Gatius F., and Iglesias I. ۲۰۱۵. ...
  • Rezaee R., Hasani G., and Salehi S.E. ۲۰۱۶. Growth, flowering ...
  • Sherman W., and Lyrene P. ۲۰۰۲. Sunbest'nectarine. Journal of the ...
  • Tahmasebi M., Golmohammadi A., Nematollahzadeh A., Davari M., and Chamani ...
  • نمایش کامل مراجع