باز طراحی مرکز محله عودلاجان در راستای ایجاد حس دلبستگی به مکان

در دوره کنونی قسمت هایی از شهرها که واجد ارزش بسیار به لحاظ تاریخی اند و زمانی صحنه اتفاقات و رویدادهای مهمی بودند به حالخود رهاشده، ساکنینی که زمانی تعلق خاطر به این محله ها داشتند مهاجرت کرده و افراد جدیدی ساکن این بخش ها شده اند که خودمسائل متعددی را ایجاد کرده اند. در این میان اقدامات صورت گرفته هم سهم چندانی در ارتقای کیفیت محیطی و زیستی این بخش هانداشته اند. محله ی عودلاجان که از هسته های پیشین شهر تهران هست جز سایت هایی است که به لحاظ دارا بودن بافت تاریخی در اینحوزه قابل تامل و بررسی است.هدف اصلی پژوهش بازطراحی مرکز محله عودلاجان متناسب با شرایط محیطی محله در راستای ارتقایحس دلبستگی به مکان است. پژوهش از نظر ماهیت، توصیفی و از نظر روش تحقیق ترکیبی (ترکیب روش های تحلیل کمی و کیفی)است. روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و مصاحبه است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه از نوع بسته و مصاحبه ساختاریافته است.جامعه آماری پژوهش را کارشناسان سازمان های مدیریت شهری تهران با تاکید بر منطقه ۱۲ تشکیل می دهد. روش نمونه گیری احتمالیاز نوع طبقه بندی است. تکنیک تجزیه وتحلیل اطلاعات مدل چند معیاره تاپسیس است. معیارها بر اساس مبانی نظری و برنامه های تهیهشده از سوی شهرداری دفتر توسعه محله ای عودلاجان تدین شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که از معیارهای مورد ارزیابیشده برخورداری از فضاهای فیزیکی خوشایند و کاربری های سازگار با زندگی جایگاه اول را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

بازطراحی ، مرکز محله ، دلبستگی به مکان ، محله عودلاجان