پیش بینی خودتعیین گری مذهبی توسط سبک های دلبستگی

 هدف پژوهش حاضر پیش­بینی خودتعیین­گری مذهبی توسط سبک­های دلبستگی بود. جامعه مورد مطالعه  دانش­آموزان دختر و پسرپایه پیش­دانشگاهی(۱۸ تا ۲۱ سال) شهرستان زاهدان در سال تحصیلی۹۰-۱۳۸۹ بود. نمونه ی پژوهش شامل ۳۴۶ که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مورد نظر پژوهش از پرسش­نامه خودتعیین­گری مذهبی ریان و همکاران و مقیاس تجدیدنظرشده دلبستگی کولینز و رید استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج همبستگی نشان داد سبک دلبستگی ایمن با خود­تعیین­گری مذهبی خودپذیر همبستگی مثبت دارد، سبک دلبستگی اضطرابی با خود­تعیین­گری مذهبی خودپذیر همبستگی معکوس دارد و سبک دلبستگی اجتنابی همبستگی مثبت با خود­تعیین­گری درون­فکنی شده نشان می­دهد. براساس رگرسیون گام به گام، سبک دلبستگی اجتنابی به میزان ۰۱۲/۰ واریانس سبک خودتعیین­گری مذهبی درون­فکنی­شده راتبیین می­کند و سبک دلبستگی اضطرابی به میزان ۰۳۷/۰   واریانس سبک خود­تعیین­گری مذهبی خودپذیر را تبیین می­کند.  بنابر این، هر چه انگیز­های مذهبی درونی­تر می­شود تضاد سبک دلبستگی اضطرابی و اجتنابی با آن بیشتر می­گردد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، خود تعیین گری مذهبی خودپذیر ، خود تعیین گری درون فکنی شده ، سبک های خودتعیین گری مذهبی