مطالعه رابطه روح فلسفی و هوش معنوی با کیفیت تدریس معلمان مقطع متوسطه

قسمت اعظمی از توفیق و یا شکست برنامه­های آموزش وپرورش به نوع تفکر، بینش و معنایی که معلمان برای کار خویش قائل هستند، بستگی دارد. لذا مطالعه­ی حاضر که از نوع همبستگی است، باهدف بررسی رابطه روح فلسفی و هوش معنوی با کیفیت تدریس معلمان مقطع متوسطه شهر بابل انجام گرفته است. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل کلیه معلمین زن پایه­ی دوم دوره دوم مقطع متوسطه در سال تحصیلی ۹۳-۹۴ به تعداد ۳۰۰ نفر و دانش­آموزان همین معلمان به تعداد ۱۶۱۷می­باشند. در این پژوهش پرسشنامه­ها­ی کیفیت تدریس سراج (۲۰۰۲)، روح فلسفی محقق ساخته و هوش معنوی بدیع، سواری، باقری دشت­بزرگی، لطیفی­زادگان، (۱۳۸۹) مورداستفاده قرارگرفته است. در تجزیه تحلیل استنباطی داده­ها از آزمون کولموگراف-اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است.. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین روح فلسفی و هوش معنوی با کیفیت تدریس و همچنین بین روح فلسفی و هوش معنوی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. از ابعاد روح فلسفی، طرفداری از ارزش های انسانی، کنجکاوی، نوجویی و ژرف­اندیشی و از ابعاد هوش معنوی، پرداختن به سجایای اخلاقی و تفکر کلی و بعد اعتقادی، قادر به پیش­بینی کیفیت تدریس می­باشند.

کلیدواژه ها:

کیفیت تدریس ، روح فلسفی ، هوش معنوی ، معلمان ، شهر بابل