اثربخشی استعاره درمانی گروهی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزای دارای افت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استعاره درمانی بر رضایت از مدرسه و تاب آوری دانش آموزان با افت عملکرد تحصیلی دوره دوم متوسطه شهرستان لنجان در سال تحصیلی ۹۶-۹۵ انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه              دانش آموزان دارای عملکرد تحصیلی ضعیف در سال مذکور بود که ۳۰ دانش آموز پسر به­صورت نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی(۱۵نفر) و کنترل(۱۵نفر) گمارده شدند. روش پژوهش آزمایشی از نوع پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود. مداخلات استعاره درمانی به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای طی ۲ جلسه در هفته بر روی آزمودنی های گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه رضایت تحصیلی هوبنر(۱۹۹۴) و تاب­آوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳) بود. داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس (ANCOVA) تجزیه و تحلیل شد. تحلیل داده­های پژوهش نشان داد که مداخله آموزش مبتنی بر استعاره درمانی در دو متغیر رضایت از مدرسه و تاب آوری منجر به افزایش معنادار عملکرد در گروه ها ی آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون گردید. آموزش مبتنی بر رویکرد استعاره درمانی بر رضایت نحصیلی و تاب آوری به ترتیب ۹۲ و ۸۴ درصد واریانس تغییرات را تبیین نمود. متغیر مستقل در این مرحله بر خرده مقیاس های متغیر تاب آوری شامل شایستگی و استحکام شخصی، اعتماد به غرایز شخصی و تحمل عواطف منفی، پذیرش مثبت  عواطف و روابط ایمن، کنترل و تاثیرات معنوی  به ترتیب ۵۹، ۷۷، ۸۴، ۷۷ و ۵۸ درصد از تغییرات متغیرهای وابسته را تبیین نمود (۰۵/۰(P<.

کلیدواژه ها:

افت تحصیلی ، تاب آوری ، رضایت از مدرسه ، استعاره درمانی