باززنده سازی میادین شهری منطقه ۱۲ شهری تهران با تاکید بر ارتقای مولفه های پایداری اجتماعی

این تحقیق بر اساس مطالعاتی پیمایشی و داده های کتابخانه ای، به باز زنده سازی میادین شهری به عنوان یکی از اجتماعی ترین فضاهای شهری می پردازد. از جمله نمونه های مورد مطالعه در شهر تهران، واقع در منطقه ۱۲ شهری است که با تبیین مفهوم باززنده سازی میدان شهری پایدار به مولفه ها و پیشنهاداتی در راستای ارتقای تعاملات اجتماعی در این میادین خواهد داشت. بدیهی است که این مولفه ها علاوه بر ملاحظات فرهنگی- اجتماعی میدان های شهری ایرانی اسلامی بر رویکردهای جهانی درباره ی شاخص های توسعه ی پایدار اجتماعی نظر دارد. افزایش تعاملات اجتماعی هدفمند در میادین شهری مورد مطالعه می تواند به عنوان سازوکاری در راستای باز استفاده و باز زنده سازی این میادین شهری پیشنهاد گردد بطوری که منجر به ارتقای کیفی ارزش های کارکردی و پایداری اجتماعی آنها گردد. چنانچه رویکرد باز زنده سازی یکی از جدیدترین رویکردهای پذیرفته شده جهانی در مواجهه با بافت های فرسوده شهری است.