عوامل موثر بر شناخت و تحلیل مکانی- فضایی ایستگاه های آتش نشانی

با شکسته شدن ساختار پیشین شهرها و شتاب گرفتن روند شهرنشینی در دهه های اخیر، شهرها نیازمند برنامه ریزی دقیق تری در راستای تامین نیازهای شهروندان و ارائه خدمات شهری از جمله تامین بخشی از ایمنی شهر، شده اند. که یکی از وظایف عمده برنامه ریزان و مدیران شهری در تحقق این امر، تعیین مکان مناسب جهت استقرار ایستگاه های آتش نشانی می باشد. در این میان طراحی و مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی به عنوان مکانی جهت استقرار وانتظار خودروهای آتش نشانی و امداد، از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات رسانی در شهرها هستند که نقش مهمی درتامین ایمنی و آسایش شهروندان و توسعه ی اقتصادی شهرها ایفا می نمایند. همه ساله افراد بسیاری بر اثر سوانح مختلف مانند آتش سوزی، جان خود را از دست می دهند. از جمله دلایل این امر می توان به پراکندگی نامناسب ایستگاه های آتش نشانی، قرار گرفتن آن ها در مناطق پرترافیک و فقدان پاسخ گویی به زمان استاندارد در اطفای حریق اشاره نمود. در همین حال طراحی مناسب ایستگاه آتش نشانی وتاثیر آن در المان شهری و نحوه کاربری توسط کارکنان میتواند تاثیر بسزایی در عملکرد مناسب خدمات رسانی داشته باشد. نتایج نشان می دهند که معیار دسترسی به شبکه ارتباطی بیشترین وزن و در نتیجه اولویت برتر را در بین عوامل مکان یابی بهینه آتش نشانی با مقدار ۲۳۷/۰ دارا می باشد. لذا مکان یابی ایستگاه های جدید با در نظرگرفتن پارامترهای مختلف موثر ضروری به نظر می رسد. در این راستا طراحی و مکانیابی ایستگاه های آتش نشانی به عنوان مکانی جهت استقرار وانتظار خودروهای آتش نشانی و امداد، از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات رسانی در شهرها هستند که نقش مهمی درتامین ایمنی و آسایش شهروندان و توسعه ی اقتصادی شهرها ایفا می نمایند.

کلیدواژه ها:

تحلیل مکانی- فضایی ، ایستگاه های آتش نشانی