نحوه عملکرد ترانزیستور نوری و کاربردهای آن در الکترونیک نوری

ترانزیستور از عناصری به نام نیمه هادی مانند سیلیکون و ژرمانیوم ساخته می شود نیمه هادی ها جریان الکتریسیته را نسبتا خوب اما نه به اندازه ای خوب که رسانا خوانده شوند مانند مس و آلومنیوم و تقریبا بد اما نه به اندازه ای که عایق نامگذاری شوند مانند شیشه هدایت می کنند به همین دلیل به آنها نیمه هادی می گویند.عمل جادویی که ترانزیستور می تواند انجام دهد اینست که می تواند مقدار هادی بودن خود را تغییر دهد .هنگامی که لازم است یک هادی باشد می تواند هدایت خوبی دشته باشد و هنگامی که لازم است تا به عنوان عایق عمل کند جریان بسیار کمی را از خود عبور می دهد که می توان آن را ناچیز شمرد. ترانزیستور نوری نوعی از ترانزیستور است که در آن اتصال بیس-امیتر در محفظه ی در پوشیده قرار ندارد و این اتصال می تواند تحت تاثیر نور محیط قرار گیرد.اتصال بین بیس و امیتر مانند یک دیود نوری عمل می کند و جریان در این اتصال با عمل معمولی تقویت کنندگی ترانزیستور تقویت می شود ودر نتیجه جریان کلکتور بسیار بزرگتری معمولا ۱۰۰ برابر بزرگتراز جریان خروجی دیود نوری در خروجی ترانزیستور نوری به دست می آید.جریمه ای که در مقابل افزایش قابل توجه حساسیت بایستی پرداخت شود افزایش پاسخ است، که به جای نانوثانیه اکنون در حد میکرو ثانیه است، به طوری که باعث میشود قطعه برای آشکار سازی پرتوهای نوری مدوله شده با سیگنالهای فرکانس بالا مناسب نباشد.امروزه ترانزیستورهای نوری به صورت محدود مورد استفاده قرار میگیرد زیرا ساخت تراشه هایی که شامل دیود نوری بوده و سیگنال حاصل از آن در همان تراشه تقویت شود و ضمنا پاسخ زمانی قطعه هم در حد مطلوب باقی بماند ترانزیستور نوری هنوز هم همراه به قطعه منتشر کننده فرو سرخ در مواردی مانند خواندن نوار سوراخ شده،آشکار ساز انتهای نوار،شمارندی اشیای عبورداده شده از یک نقطه و کلیدهای حدی مورد استفاده قرار می گیرند. برای ساخت یک ترانزیستور نوری به مواد ارزان قیمت نیاز داریم که پاسخگوی تولید انبوه باشد و در عین حال قادر به تغییر خواص اپتیکی خود در چند پیکوثانیه بدون گرم شدن بیش از حد باشد.

کلیدواژه ها:

کلید نوری ، فیبر های نوری ، بلور های فوتونیکی ، کاواک اپتیکی ، رایانش فوتونی