تناقضات معاملات اشخاص وابسته و تضادهای (بین) سهامداران اصلی در شرکت های دولتی: شواهدی از صنعت حمل و نقل دریایی

منافع متضاد سهامداران کنترلی و سهامداران اقلیت، که میتواند ارزش را از طریق تخصیص نادرست منابعشرکتی از بین ببرد، پویایی سازمانی را شکل می دهد و چالش بزرگی برای مکانیسم های حاکمیت شرکتیایجاد می کند (داروادکار و همکاران، ۲۰۰۰ ؛ آگیلرا و همکاران، ۲۰۰۸ ؛ جیانگ و پنگ. ، ۲۰۱۱ ؛ Renders وGaeremynck ، ۲۰۱۲ ؛ داونز و همکاران، ۲۰۱۶ ؛ لی و همکاران، ۲۰۱۷). معاملات اشخاص وابسته (RPT)شامل معاملات تجاری بین یک شرکت و سهامداران کنترل کننده خود یا شرکت های وابسته به آنها می شود.به طور کلی، RPT ها بر تصمیمات اصلی شرکت مانند سیاست های پرداخت، انتخاب های حسابرسی داخلی،عرضه های عمومی اولیه و همچنین ادغام ها و ادغام ها تاثیر می گذارند (سو و همکاران، ۲۰۱۴ ؛ کائو وهمکاران، ۲۰۱۶ ؛ بواتنگ و همکاران، ۲۰۱۷ ؛ مارکینی و همکاران، ۲۰۱۸). RPT ها می توانند به عنواننماینده ای برای بررسی تضاد منافع بین اصلی یا تضاد بین سهامداران کنترل کننده و اقلیت استفاده شوند.این تضادها و انتقال ثروت از یک گروه از سهامداران به گروه دیگر منجر به بروز مشکل اصلی می شود (یانگو همکاران، ۲۰۰۸). در این مجموعه، سهامداران کنترل کننده ممکن است سعی کنند اهداف سازمانی را بااولویت های خود هماهنگ کنند، که اغلب به قیمت سهامداران اقلیت معروف است. طبق کدگذاریاستانداردهای حسابداری (ASC) ۸۵۰-۱۰-۲۰ هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB)، سهامدارانکنترل کننده را می توان به شکل کسانی تعریف کرد که عملکرد کنترل را انجام می دهند، و یا می توانند بهطور قابل توجهی بر مدیریت یا سیاست های عملیاتی یک شرکت تاثیر بگذارند. بنابراین، حتی با اینکه مالکیتمتمرکز ممکن است منجر به نظارت کارآمدی شود که تضاد منافع اصلی و عامل را کاهش میدهد، اما اغلبمیتواند ریشه تضاد منافع سهامداران عمده باشد )مانند فاچیو و همکاران، ۲۰۰۱ ؛ هو و همکاران، ۲۰۱۲).نتیجه این تضاد تا حدی نامناسب است که ارزش کل شرکت را با تقویت تصمیمات تخصیص دارایی هایسرمایه ای کاهش می دهد، که این باعث می شود روند کاری، از به اصطلاح بهترین گزینه های سرمایه گذاری و تامین مالی منحرف شود. در این زمینه، RPT ها نشانه ای از مکانیسم های حاکمیت شرکتی ضعیف، بازارها و نهادهای ناکارآمد هستند (به عنوان مثال، برکمن و همکاران، ۲۰۱۰).