قابلیت سنجی مطلوبیت منظر صوتی در ارتقای کارایی و ادراک منظر شهر

انسان ها، فضاها را نه تنها با حس بینایی بلکه با حواس دیگر ازجمله شنوایی نیز تجربه می کنند. درنتیجه، منظر صوتی فضاها از عوامل موثر در شکل گیری تصویر ذهنی مردم می باشد. صوت و منظر صوتی به عنوان محرک های احساس هستند که کیفیت فضاهای شهری را تحت الشعاع قرار می دهند. صوت به عنوان جزیی تفکیک ناپذیر از اتمسفر شهری بر رفتار عابران، انتخاب فضا برای ماندن یا عبور، ادراک عابران از فضای شهری و در کل بر کیفیت فضای شهری تاثیر می گذارد. امروزه افزایش و تعدد منابع صوتی مانند صدای ناشی از ترافیک، فعالیت های انسانی و صداهای مزاحم، منظر صوتی ناخوشایندی را ایجاد کرده و ادراک ذهنی صوتی مغشوشی را در شهروندان ایجاد می کند. این موارد اهمیت پرداختن به منظر صوتی در فضاهای شهری را روشن می کند. در این راستا پژوهش حاضر با به کار گرفتن روش توصیفی- تحلیلی و با توجه به اهمیت نظام ادراکات حسی در ادراک منظر شهری، با تاکید بر منظر صوتی، به بررسی کیفی نقش ابعاد شنیداری فضا در ارتقای منظر شهری می پردازد. استنتاج نهایی تحقیق در قالب مدلی مفهومی جهت ارتقای اتمسفر صوتی در مناظر شهری امروز ارائه شده است.