پیش بینی رضایت از زندگی ورزشکاران بدنساز براساس رگه حالت اضطراب و نظم جویی شناختی هیجانی با میانجی گری شادکامی

مقدمه وهدف: رضایت از زندگی بازتاب توازن میان آرزوهای شخص و وضعیت فعلی اوست و هرچه شکاف میان سطح آرزوهای فرد و وضعیت عینی وی بیشتر شود، رضایتمندی او نیز کاهش می یابد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی ورزشکاران بدنساز براساس رگه حالت اضطراب و نظم جویی شناختی هیجانی با میانجی گری شادکامی می باشد . روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش شامل ۲۰۰ آزمودنی ورزشکار(بدنساز) می باشد که به شیوه تصادفی از باشگاه های ورزشی انتخاب شدند و بین آنها چهار پرسشنامه کیفیت زندگی، رگه-حالت اضطراب، نظم جویی شناختی هیجانی و شادکامی توزیع شد. داده های بدست آمده از این پرسشنامه ها با آزمون همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS ورژن ۲۴ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: رابطه رضایت از زندگی با نظم جویی ارزیابی مجدد،هیجانی، و همچنین با شادکامی درونی، و شادکامی نهایی، در سطح (۰۱/۰=α) معنا دار می باشد. همچنین زیر مقیاس ارزیابی مجدد از مقیاس نظم جویی با شادکامی درونی (۲۸۸/۰) و شادکامی نهایی -(۲۸۸/۰) نیز رابطه ای مثبت و ضعیفی در سطح معناداری (۰۱/۰=α) داشته است.نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت که متغیرهای روان شناختی نظم جویی هیجانی، رگه و حالت اضطراب و شادکامی ورزشکاران نقش مهمی را در رضایتمندی از زندگی آنها ایفا می کند و با توجه به ارتباط مستقیم و مثبت می توان شادکامی را به عنوان یک متغیر میانجی موثر و مهم در بهبود رضایت از زندگی ورزشکاران(بدنساز) عنوان کرد.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، نظم جویی شناختی هیجان ، رگه/حالت اضطراب ، شادکامی ، بدنسازان