بررسی وصیت تملیکی در فقه وحقوق ایران

این پژوهش به بررسی وصیت تملیکی در فقه وحقوق ایران میپردازد. روش تحقیق حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. فقها و حقوقدانان در خصوص ماهیت حقوقی وصیت تملیکی بر غیر محصور اتفاق نظر داشته، ولی به دلیل ماهیت آن اختلاف دارند. با توجه به اشکالات وارده به نظریه عقد، وصیت تملیکی را نمی توان در زمره عقود بشمار آورد بر اساس نتایج می توان این امر رو مد نظر قرار داد که تملیک از طریقتعهد یکجانبه در قانون مدنی دارای مصادیق متعددی می باشد و این خود دلیل بر وجود آن در وصیت تملیکی می باشد. وصیت تملیکی مانند سایر عقود، جز در مواردی که دارای مقررات ویژه است پیرو اصول کلی حاکم بر قراردادها م ی باشد. قبول موصی له یکی از ارکان وصیت تملیکی است و پیش از آن هیچ انتقالی صورت نمی پذیرد، مگر احراز شود که قصد مشترک طرفین با اراده موصی این بوده است که موصی به از زمان فوت موصی منتقل شود. در ارتباط با رد یا قبول وصیت بعد از فوت موصی در وصیت تملیکی، رد وصیت تملیکی از جانب موصیله در حال حیات موصی تاثیری ندارد وجود و عدمش مساوی است. در رجوع موصی از وصیت خود ؛ وصیت، پیش از قبول موصی له و فوت موصی، پیشنهادی است در اختیار موصی که می تواند آن را کم یا زیاد کند یا پس بگیرد وانگهی، تملیک در وصیت رایگان است حتی قبول آن از جانب موصی له نیز قابل تبعیض به نظر می رسد تا چه رسد به ایجاب آن از سوی موصی.

کلیدواژه ها:

وصیت تملیکی ، فقه ، حقوق ایران.