بررسی نشوز زوج و آثار و پیامد آن در فقه امامیه

نشوز از جمله مباحثی است که از جانب شارع در آیات ۳۴ و ۱۲۸ سوره نساء برای مردان و زنان در باب عدم سرپیچی از تکالیف زوجیت که بر عهده شان میباشد بیان و راهکارهای مقابله با آن ارائه شده است. علیرغم تاکید شارع بر تحقق این امر از جانب مرد و زن، متاسفانه برخی از فقها از جمله شیخ مفید و گلپایگانی نشوز از جانب مرد را قبول ندارند و آن را صرفا مخصوص زنان میدانند. ولی برخی دیگر از فقها (علی بن بابویه، شیخ طوسی، امام خمینی و آیت الله سیستانی و ..) تحقق نشوز از جانب زوج را پذیرفته اند، ولو مصادیق آن متفاوت باشد. زیرا عده ای تحقق نشوز زوج را در کراهت مرد از همسرش با عدول از تکالیف محوله بر عهده ی وی، مشروط بر اینکه با قصد طلاق زوج و عدم رضایت زوجه همراه باشد دانند و عده ای در عدم پرداخت نفقه و عده ای ترک انفاق به همراه ترک مواقعه و قسم را لازمه تحقق نشوز زوج میدانند. با عنایت بر قانون کشورمان میتوان دریافت، موارد فقهی که در قرآن به آن تاکید شده، در قانون به همان شکل منعکس شده است. مانند مبحث دیه، ارث، طلاق و ریاست مرد بر خانواده و مواردی ازین قبیل. ولی متاسفانه در قانون مدنی، تحقق نشوز صرفا از جانب زوجه بیان شده است، هر چند عدم انجام تکالیف مالی زوج دارای ضمانت اجرا باشد ولی در قانون برای تکالیف غیر مالی وی (ترک قسم و مواقعه) ضمانت اجرا پیشبینی نشده است.

کلیدواژه ها:

نشوز زوج ، آثار ، ضمانت اجرا