اولویت بندی عوامل موثر بر تقویت زیرساختهای صنعت سوخترسانی بنادر

یکی از صنایع جانبی حمل و نقل دریایی، سوخترسانی به کشتی ها است. هدف این تحقیق، اولویت بندی عوامل موثر بر تقویت زیرساختهای صنعت سوخت رسانی در بنادر کشورمان است. این تحقیق از لحاظ هدف، توسعه ای و روش اجرای آن، توصیفی- پیمایشی است. در مرحله توصیفی با استفاده از مقالات معتبر، ۴۳ عامل اثرگذار بر سوخت رسانی بنادر شناسایی شدند. سپس با استفاده از نظر خبرگان، این عوامل در قالب ۸ گروه دسته بندی شدند. از نظرات ۹۶ نفر از کارشناسان بندر، کشتیرانی و شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی در شکل پرسشنامه استفاده شد. با توجه به نتیجه آزمون کولموگروف-اسمیرنوف (داده ها غیرنرمال است) از آزمون تی دوجمله ای برای تحلیل استنباطی سوالات استفاده شد. سپس نتایج بدست آمده در قالب ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی و ماتریس سوات تعریف شدند. با توجه به مقادیر ماتریس ارزیابی عوامل خارجی و داخلی که به ترتیب ۲/۶۹ و ۲/۶۷ میباشند، وضعیت سوخت رسانی بنادر کشور در حالت تهاجمی قرار گرفت. برای تقویت سوخت رسانی، راهکارهای احداث اسکله های نفتی و سوخت رسان از طریق سرمایه گذاری بخش داخلی و خارجی، سرمایه گذاری در بازاریابی بین المللی، کاهش فروش نفت خام به بنادر رقیب و سرمایه گذاری در جزیره قشم به عنوان مرکز ذخایر سوخت بنادر جنوبی پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

سوخت رسانی ، ماتریس سوات.