تاثیر نقدینگی و فرصت سرمایه گذاری بر تصمیمات سرمایه گذاری با نقش تعدیل گری محدودیت مالی

هدف: عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سهام داران و مسئله نمایندگی، تصمیمات سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار می دهد. نقدینگی، فرصت های سرمایه گذاری و محدودیت مالی، بر تصمیمات بهینه سرمایه گذاری تاثیرگذار است و به بهبود آن کمک می نماید. لذا، در این پژوهش به بررسی تاثیر حساسیت نقدینگی و فرصت سرمایه گذاری بر تصمیم سرمایه گذاری بین شرکت های با محدودیت مالی و بدون محدودیت مالی می پردازیم. روش: در این پژوهش شرکت های بدون محدودیت مالی و همچنین شرکت های دارای محدودیت های مالی را با رویکرد متفاوت، با استفاده از سیاست تقسیم سود، جریان نقدی، فرصت سرمایه گذاری و بدهی (اهرم)، در چهار مرحله تعیین می کنیم. نمونه آماری در این مطالعه شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۷ است. با توجه به محدودیت های تحقیق، از میان نمونه آماری در مجموع تعداد ۱۸۹ شرکت و ۱۵۱۲ مشاهده بدست آمده است. یافته ها: بررسی های موجود در این پژوهش نشان می دهد، شرکت های دارای محدودیت مالی دسترسی کمتری به منابع بیرونی دارند و نسبت به نقدینگی در سرمایه گذاری حساس تر هستند. این در حالی است که شرکت فاقد محدودیت مالی، دارای انعطاف پذیری مالی بیشتر بوده و تمایل بالاتری در دسترسی به بازار سرمایه بیرونی دارند و دارای حساسیت بیشتری به فرصت های سرمایه گذاری هستند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد، نقدینگی و فرصت سرمایه گذاری بر تصمیم سرمایه گذاری تاثیر مثبت دارند که این امر به وسیله محدودیت مالی تعدیل می شود. همچنین تصمیم سرمایه گذاری در شرکت های با محدودیت مالی در مقایسه با شرکت های فاقد محدودیت مالی نسبت به نقدینگی حساسیت بیشتری دارد و این موضوع برای فرصت سرمایه گذاری معکوس است.

کلیدواژه ها:

نقدینگی ، تصمیم سرمایه گذاری ، محدودیت های مالی ، فرصت سرمایه گذاری