الگوهای برنامه ریزی درسی در دوره آموزش عالی نمونه های ایرانی

مشارکت در تدوین برنامه درسی و ارتقای فرهنگ برنامه ریزی درسی به ارتقای کارآمدی و اثربخشی برنامه درسی کمک میکند. با وجود این، به نظر میرسد متولیان آموزش عالی درک و باور درستی از فرهنگ برنامه ریزی درسی در دانشگاه ها ندارند. هدف این پژوهش تدوین الگوی مفهومی ارتقای فرهنگ برنامهریزی درسی آموزش عالی بود. این پژوهش از نوع پژوهشهای کیفی بود و با استفاده از رویکرد مبتنی بر داده انجام شد. جامعه آماری کلیه متخصصان در حوزه سیاستگذاری یا دارای سوابق اجرایی در آموزش عالی و متخصصان برنامه درسی آموزش عالی بودند. در پژوهش حاضر با استفاده از طرح کیفی و نمونه گیری هدفمند، مصاحبه عمیق با ۲۹ نفر از متخصصان و صاحبنظران حوزه آموزش عالی صورت گرفت. به منظور تعیین روایی داده های کیفی از روش چک کردن اعضا اس تفاده شد. یافته ها نشان داد که مقوله محوری مطالعه حاضر ارتقای الگوی فرهنگ برنامه ریزی درسی آموزش عالی بود که در سه بعد دانش برنامه ریزی درسی، دغدغه برای برنامه ریزی درسی و عمل به برنامه ریزی درسی تحلیل و با توجه به شرایط علی، شرایط زمینهای و شرایط میانجی راهبردهایی تدوین و مدل نهایی بر اساس آن ارائه شد.

کلیدواژه ها:

آموزش عالی ، فرهنگ برنامه ریزی درسی آموزش عالی ، رویکرد مبتنی بر داده