طراحی و اعتبارسنجی مقیاس سنجش کیفیت آموزش مجازی اساتید دانشگاه از نظر دانشجویان

هدف این پژوهش، طراحی و اعتبارسنجی مقیاس سنجش کیفیت آموزش مجازی اساتید از نظر دانشجویان بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان که در ارزیابی اساتید شرکت نموده اند، بود حجم نمونه آماری شامل ۵۰۰ نفر بود که به شیوه نمونه گیری تصادفی نسبتی انتخاب شدند. الگوی کیفیت آموزش مجازی ۱۵ سوالی در پنج بعد راهبردهای آموزشی، محتوای آموزشی، فعالیتهای ارزیابی، تعامل و پاسخگویی و اثربخشی طراحی شد؛ سپس با استفاده از تکنیکهای آماری نسبت روایی محتوا و تحلیل عاملی تاییدی، روایی ابزار، بررسی و درنهایت با روش آلفای کرانباخ، پایایی ابزار تعیین شد. نتایج نشان داد ساختار الگوی کیفیت آموزش مجازی با توجه به نسبت روایی محتوا (۷۶/۰)و تحلیل عاملی تاییدی که مقدار شاخص نیکویی برازش(GFI) برابر با ۹۶۷/۰ شاخص برازندگی تطبیقی (CFI) برابر با ۹۹۴/۰ و شاخص تعدیل یافته برازندگی (AFGI) برابر با ۹۲۴/۰ و ریشه میانگین مربعات خطای برآورد(RMSEA) برابر با ۰۵۲/۰ تایید شد. همچنین ابزار دارای پایایی مناسب و مطلوب با مقادیر آلفای کرانباخ کل (۹۸۸/۰)، بود.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، سنجش کیفیت ، طراحی ، اعتبارسنجی