اثر دعا بر سلامت معنوی بیماران مبتلا به سرطان: یک مطالعه مروری

سابقه و هدف: اعتقاد به وجود خداوند و نظارت او بر تمامی ابعاد زندگی انسان، می ­تواند از میزان اضطراب در هر شرایط بحرانی بکاهد. سرطان یکی از مخرب ­ترین اتفاقات زندگی است. درمان پذیرش و تهعد یک رویکرد حساس مذهبی و روحانی است که می ­تواند اثرات قابل توجهی بر درد مزمن و اختلالات اضطرابی داشته باشد و حتی در درمان روان شناختی بیماران مبتلا به سرطان مفید باشد. روش­ های انطباق بر اساس مذهب و معنویت، احساسات را تعدیل می­ کند و می ­تواند به بیماران کمک کند تا با اضطراب خود کنار بیایند و عزت نفس آن­ها را افزایش دهد. هدف از این مطالعه بررسی مطالعات در زمینه اثرات دعا و اعتقادات مذهبی در مراقبت های روانی- اجتماعی بیماران مبتلا به سرطان است. مواد و روش ها: در مطالعه مروری حاضر، کلیدواژه های سرطان، مذهب، بهزیستی معنوی، اخلاق، سازگاری و مقابله در پایگاه های الکترونیکی SID، Magiran، Iran Medex و PubMed و نیز موتور جستجوی Google Scholar جستجو شدند و در پایان ۲۱ مقاله وارد مطالعه شد. یافته ها: رویکرد پذیرش و تعهد درمانی (ACT) یک روش جدید برای درمان روان ­شناختی بیماران سرطانی است. نتیجه گیری: در انتها نتیجه گرفته شد که دین و دعا به بیماران صعب­ العلاج، امید و قدرت مبارزه برای زندگی را می دهد و این امر، می تواند در کنار مداخلات پزشکی یا جراحی در این شرایط، یک مراقبت حمایتی و تسکینی تلقی شود. در عین حال باید مراقب بود که برداشت نادرست از اثرات دعا نباید منجر به عدم پیگیری مداخلات درمانی در بیماران مبتلا به سرطان شود.

کلیدواژه ها:

Cancer ، Religion ، Spiritual well-being ، Morality ، Compatibility ، Prayer ، سرطان ، مذهب ، بهزیستی معنوی ، اخلاق ، سازگاری ، دعا