تهیه یک غذای ایمن با کیفیت مطلوب، برای ادامه بقای بشر و کیفیت زندگی او ضروری است. ماده غذایی نباید به واسطه وجود آلاینده های فیزیکی، بیولوژیکی و شیمیایی، سلامت مصرف کننده را باخطر مواجه کند. کنترل ایمنی و کیفیت غذا، حفظ ویژگی های مطلوب ماده غذایی در مراحل تولید، حمل و نقل، فراوری، بسته بندی و توزیع را تضمین می کند که این امر منجر به ارتقاء رژیم های غذایی سالم، کاهش ضایعات اقتصادی و تشویق تجارت منطقه ای و بین المللی غذا می شود. تهیه غذای ایمن باکیفیت مناسب حق مصرف کنندگان است و عملکرد دولت ها و صنایع غذایی باید به طور مداوم پاسخ گوی مصرف کننده در این زمینه بوده و اطمینان خاطر را برای او ایجاد کند. مقررات و استاندارد های ملی ایمنی غذا، از ارکان اصلی سیستم کنترل غذا می باشد. امروزه استاندارد یکی از مهمترین ابزار در توسعه همه جانبه اقتصادی و اجتماعی کشورها محسوب می گردد. بادقت در عوامل توسعه کشورها نشان می دهد که در حال حاضر علاوه بر شاخص های رایج مانند تولید ناخالص ملی، مصرف انرژی و.... تعداد استانداردهای تدوین شده توسط کشور نیز به عنوان شاخص مهم دیگر مطرح شده و جایگاه خاصی در توسعه و پیشرفت کشور دارد. لزوم پیوستن به سازمان تجاری جهانی (WTO) و رعایت استاندارد بین المللی در امر تجارات یکی از الزامات مهم و غیر قابل اجتناب می باشد. استاندارد بین المللی از جمله استانداردهایی است که بازتاب بهترین تجربیات متخصصان، محققان و قانون گذاران سراسر دنیا می باشد، در این مقاله به استاندارد و سطوح آن پرداخته شده است.