مطالعه تجربی و تحلیلی پارامترهای موثر بر زبری سطح در فرایند سوراخ کاری فولاد به کمک ارتعاشات فراصوتی

دقت و کیفیت سطح نهایی از عوامل قابل توجه در محصولات، به ویژه در فرایندهای سوراخ کاری است. یکی از راه های کاهش یا حذف پلیسه و بهبود زبری سطح در سوراخ کاری به کار بردن ارتعاشات فراصوتی در فرایند سوراخ کاری می باشد. سوراخ کاری به کمک ارتعاشات فراصوتی یکی از روش های نوین ماشین کاری است که برای سوراخ کاری مواد سخت و غالبا غیر هادی الکتریکی به کار می رود. لذا در این پژوهش تاثیر برخی پارامترهایی موثر از قبیل، سرعت دورانی ( ۵۰۰-۷۱۰ دور بر دقیقه)، نرخ پیشروی ( ۰/۰۸- ۰/۱۶ میلیمتر بر دور)، دامنه ارتعاشات مته (۱۰- ۵ میکرومتر) بر روی زبری سطح دیواره سوراخ در فرایند سوراخ کاری به کمک ارتعاشات فراصوتی بر روی دو نوع فولاد St۳۷ (فولاد نرم) و ۱۵۰-VCN (فولاد سردکار) به صورت تجربی بررسی شده است. سپس، نتایج به دست آمده با استفاده از روش طراحی آزمایش ها آنالیز گردید و اثر هر یک از پارامترها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که در سوراخ کاری فولاد سختتر (۱۵۰-VCN) با افزایش دامنه ارتعاشات مته و افزایش سرعت دورانی سطح صاف تری به دست می آید اما در سوراخ کاری فولاد نرمتر (St۳۷) با افزایش دامنه ارتعاشات و سرعت دورانی، سطح سوراخ زبرتر می شود. در نهایت می توان بیان کرد که رفتار برخی پارامترها بر روی دو نوع فولاد مشابه ولی رفتار بعضی پارامترها بر روی دو نوع فولاد متفاوت و متضاد می باشد

کلیدواژه ها:

سوراخ کاری به کمک ارتعاشات فراصوتی ، زبری سطح ، سرعت دورانی ، دامنه ارتعاشات ، نرخ پیشروی