افزایش تاب آوری و بهبود عملکرد شبکه توزیع برق با بهره گیری از توانمندسازی عوامل توزیع

هدف از ارائه این مقاله، بررسی رویکردهای افزایش تاب آوری و بهبود عملکرد شبکه توزیع برق با بهره گیری ازتوانمندسازی عوامل توزیع )نیروی انسانی( میباشد. با توجه به رشد مراکز صنعتی و بارهای شبکه های توزیع برق،مساله ای که همواره ذهن برنامهریزان و مدیران شبکه برق را به خود مشغول می کند، نیاز روزافزون برای بهبود عملکرد شبکه می باشد. تابآوری مجموعهای از ظرفیتهایی است که در شرایط دشوار به سیستم کمک میکند تابتواند با حداقل خسارت و آسیب از موقعیتهای غیرمنتظره عبور کند، در برابر استرس و فشار سرسختانه بیاستد وبا نهایت توان با شرایط بسیار نامطلوب مقابله نماید. مهمترین نکته پس از برطرف شدن عامل ایجاد فشار بر شبکه،این است که با سرعت به حالتی طبیعی بازگردد. ایجاد تاب آوری در جوامع، نیاز به یکپارچه سازی و حفظ تعادل بهینه بین سه چارچوب مبتنی بر جامعه دارد که به شکل مستقل و بخش های منفک از هم دیده می شوند؛ توسعهجامعه، مدیریت و مدیریت سانحه. تاب آوری علاوه بر مفهوم فوق، شامل ظرفیت مازاد نیروی انسانی برای پیش بینی و برنامه ریزی آینده است. بهبود تاب آوری، این امکان را برای عوامل توزیع )نیروی انسانی( فراهم میکند که در زمان وقوع تهدید به تامین برق موردنیاز کاربرهای گوناگون شهر بپردازند. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که توسعه دانش و پیاده سازی مفاهیم تاب آوری در عمل و میان نیروی انسانی، می تواند کمک شایانی به شناسایی بهترین راهکارها در راستای پیش بینی، جلوگیری در صورت امکان، آمادگی و پاسخ به رویدادهای محتمل و شدید اثرگذار بر سطح خدمات برق رسانی و کاهش آثار زیانبار حوادث شدید و بازگشت وضعیت شبکه برق به شرایط قبل از حادثه کند. برقراری موازنه بهینه میان سرمایه گذاری و نیروی انسانی در افزایش استقامت و استحکام شبکه از یک طرف و سرمایه گذاری برای بازیابی شبکه بعد از وقوع حوادث شدید از طرف دیگر، با استفاده از مطالعات تاب آوری مقدور خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، شبکه توزیع برق ، نیروی انسانی ، سرمایه گذاری ، برنامه ریزی