بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با رضایت شغلی و خلاقیت مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران

مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه رهبری تحول آفرین با رضایت شغلی و خلاقیت مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران به روش توصیفی از نوع همبستگیانجام شد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران زن و مرد مدارس ابتدایی دولتی مناطق ۱۹ گانه شهر تهران، که تعداد آنها ۹۰۷ نفربود، که در سالتحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول به خدمت بودند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۷۰ نفر به روش خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه استاندارد از قبیل پرسشنامه سبک رهبری تحول آفرین باس و آلیو (MLQ) (۲۰۰۰ )، پرسشنامه رضایت شغلی میسه سوتا (MSQ) و پرسشنامه خلاقیت رندسیپ( ۱۹۷۹ ) بود. روایی پرسشنامه های مذکور پس از نظر سنجی از ۱۰ نفر صاحب نظر و همچنین استاد راهنما، تایید و پایایی آنها پس از اجرای آزمایشی بین ۳۰ نفر از مدیران، به ترتیب با ضرایب ۰/۹۳، ۰/۹۴ و ۰/۸۹۵ محاسبه و تائید شد و پس ازاجرای اصلی، دادها به صورت توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد؛ که از دیدگاه مدیران مدارس ابتدایی شهر تهران باافزایش کاربرد سبک رهبری تحول آفرین ، رضایت شغلی و خلاقیت نیز افزایش می یابد. بعلاوه مولفه ملاحظه فردی بدلیل دارا بودن ضریب بتابیشتر (۰/۳۵۸) بیشترین سهم و مولفه ترغیب ذهنی با ضریب (۰/۱۲۹) کمترین سهم را در تبیین و پیش بینی رضایت شغلی مدیران دارا می باشد و همچنین مولفه ترغیب ذهنی بدلیل دارا بودن ضریب بتا بیشتر(۰/۲۴۶)، بیشترین سهم و مولفه نفوذ آرمانی با ضریب (۰/۱۱۷) کمترین سهم را در تبیین و پیش بینی خلاقیت مدیران دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری تحول آفرین ، رضایت شغلی ، خلاقیت ، مدیران مدارس