توسعه نانوسیال پایدار مبتنی بر نانوذرات تیتانیوم دی اکسید و مونواتیلن گلیکول - آب با نسبت و مطالعه ارتقای هدایت هدایت حرارتی با روش سیم داغ (هات وایر) گذر

با توجه به بالا بودن ضریب هدایت حرارتی مواد جامد نسبت به سیالات، ایده استفاده از مواد جامد درسیالات انتقال حرارت مورد توجه قرار گرفته و منجر به توسعه نانوسیال شده است. در پژوهش حاضر نانوذراتتیتانیوم دی اکسید %۰.۱۰ درون مخلوط مونواتیلن گلیکول - آب با نسبت (۵۰- ۵۰) افزوده و جهتپایدارسازی نانوسیال، سدیم دو دسیل سولفات بصورت پودر در سه کسر حجمی % ۰/۰۵% - ۰.۱۰% - ۰/۲۰، استفاده شد و پایداری توسط دستگاه توربیدی متر بررسی شد. بعد از بررسی پایداری نانوسیالات، سورفکتانت-هایی که تاثیر مثبت و قابل قبولی برای پایدارسازی نانوسیالات داشتند، انتخاب شد و برای ساخت نانوسیال۱.۰۰% تیتانیوم دی اکسید تعمیم داده شد. جهت بررسی هدایت حرارتی از دستگاه هات وایر استفاده شد کهمیزان بهبودی در هدایت حرارتی %۱/۰۰ نانوسیال بدون سورفکتانت %۴۱/۲۸ می باشد که دارای پایدارینامناسبی بود ولی بدلیل استفاده از سورفکتانت، میزان بهبودی در هدایت حرارتی % ۲۸/۷۷ شد و دارایپایداری نسبی می باشد.

کلیدواژه ها:

هدایت حرارتی ، نانوسیال ، تیتانیوم دی اکسید ، توربیدیمتری ، روش گذرای هاتوایر