دارو رسانی برپایه نانوتکنولوژی در درمان سرطان

در دهه های اخیر، نانوذرات به عنوان یک روش درمانی متمایز و کارآمد برای درمان سرطان، مورد توجه بسیاری از محققانقرار گرفته است. درمان های سنتی مانند شیمی درمانی دارای عوارض جدی هستند؛ از جمله آسیب به سیستم ایمنی بهدلیل هدف گیری غیر اختصاصی عوامل شیمی درمانی، عدم حلالیت دارو ها و ناتوانی در ورود به مرکز تومور ها که منجربه اختلال در روند درمان سرطان می شود. نانوتکنولوژی این فرصت را در اختیار قرار داده است که با استفاده از نانوذرات،هدف یابی اختصاصی دارو ها و جذب سلولی آن ها را افزایش داده و امکان دسترسی مستقیم به سلول های سرطانی رافراهم می سازد. ویژگی سطحی نانوذرات به طور بهینه طراحی شده اند تا زمان ماندگاری آن ها در گردش خون و توزیعدارو افزایش یابد. در مکانیسم هدف یابی غیر فعال، با استفاده از آسیب شناسی منحصر به فرد تومور ها مانند افزایش نفوذپذیری عروق خونی موجود در آن ها، نانوحامل ها قادر به حمل دارو های فعال بارگذاری شده، به سلول های سرطانیهستند. علاوه بر این، در مکانیسم هدف یابی فعال، نانوذرات با لیگاند ها و آنتی بادی هایی که بر اساس گیرنده های رویسطح سلول های توموری انتخاب شده اند، ترکیب شده و کارآمدی دارو رسانی به سلول های سرطانی افزایش می یابد.نسل های بعدی نانوذرات چندمنظوره و چندگانه در حال حاضر در حال بررسی هستند و امید می رود که بتوانند درمانشخصی و متناسب با سرطان را تسهیل کنند.

کلیدواژه ها:

دارو رسانی ، نانوذرات ، سرطان ، نانوتکنولوژی