اثربخشی واقعیت درمانی بر تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ بودند. روش نمونه گیری بصورت در دسترس بود و با استفاده از این روش تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش(۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) گمارده شد. ابزار پژوهش تعارضات زناشویی ثنایی بوده است. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله صورت گرفت ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، از هر دو گروه پس آزمون مورد سنجش مجدد قرار گرفتند. نتایج نشان داد نمرات پس آزمون گروه آزمایش موجب کاهش نمره تعارضات زناشویی نسبت به گروه کنترل شده است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که واقعیت درمانی بر تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، تعارضات زناشویی ، زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای.