تاثیر بازی های آموزشی در یادگیری دانش آموزان کلاس پنجم در درس حرکت های زمین

از روش های سابق طولانی در نظام های آموزشی تدریس به شیوه سخنرانی است . سخنرانی و معمول ترین روش آموزشی است که همه فراگیران را با وجود تفاوت های فردی در شرایط یک سان تحت آموزش قرار میدهد .۳ در آن از بیان شفاهی برای توضیح و تفهیم مطالب استفاده می شود پایه و ا ساس این گونه آموزش ، ارائه اطلاعات یک سویه از طرف ا ستاد به فراگیران ا ست ،در این روش نوعی انتقال یادگیری و رابطه ذهنی بین معلم و شاگرد ایجاد می شود. در واقع ارائه مفاهیم ، ا صول و حقایق به طور شفاهی از طرف معلم و یادگیری آنها از خصوصیات این روش،فعال و متکلم وحده بودن استاد پذیرنده و غیر فعال بودن شاگرد است و همکاری و روابط میان گروه ها کاملا ضعیف است به تفاوت های فردی توجه نمیشود، .۴ از این رو صاحب نظران تعلیم و تربیت به استفاده از روش های فعال در آموزش تاکید دارند.یکی از روش های آموز شی فعال بازی آموزشی ا ست. بسیاری از مربیان آموزش و پرورش به نقش بازی به عنوان یکی از مطلوب ترین عوامل آموزش و پرورش اشاره کرده اند . مونته سوری۵ ، فروبل۶ ، دکرولی۷ ، پیاژه و گانیه از جمله کسانی هستند که برای آموزش مفاهیم آموزشی به کودکان از بازی های آموزشی استفاده میکردند و استفاده از آن را به عنوان عمده ترین وسیله آموزش کودک برای یادگیری موضوعات مختلف مورد تاکید قرار داده اند مور ساند(۲۰۰۶). ۸ بیان میکند که در سالهای اخیر عده ای از مربیان و پژوهشگران تربیتی به این نتیجه دست یافته اند که بازی میتواند یکی از مولفه های مهم در تربیت رسمی و غیررسمی باشد؛ ازاین رو بازی ها به حیطه ای قابل دفاع برای مطالعه و تحقیق تبدیل شده اند .نتایج پژوهشهای اخیر نشان میدهد که هنوز سوالهای بسیاری وجود دارد که چه وقت و چگونه از بازیهای آموزشی استفاده کنیم . هایس((۲۰۰۵ بیان می کند که بررسی پژوهش های انجام شده درباره بازی ها نشان دهنده ی برخی از مشکلات در این پژوهش ها است و بیشتر پژوهش های انجام شده در زمینه پتانسیل بازیها بوده و پژوهش های تجربی کمتری انجام گرفته ا ست و در بیشتر پژوهشها گروه کنترلی وجود ندارد که در آن روش طراحی شده دیگری در برابر بازی استفاده شد .طبق نظر زملینسکی و ویلکاکس (۲۰۱۰ ) به کارگیری سازنده گرایی و دیدگاه های یادگیری سازنده گرا در طراحی بازی بازیکنان را قادر میسازد به طور کامل درگیر فعالیتهای یادگیری شوند و فرصت برای حل مشکل، بیان خود و یادگیری تجربی به دست آورند. همچنین واتسون (۲۰۰۶) بر بهره گیری از نظریه سازنده گرایی برای طراحی بازیهای آموزشی تاکید میکند .