تاثیر دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس و سازگاری شغلی معلمان متوسطه شهر لالی

هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس و سازگاری شغلی معلمان متوسطه شهر لالی بود. نوع پژوهش حاضر به شیوه نیمه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان متوسطه شهر لالی میباشد. نمونه ای به حجم ۱۴۰ نفر براساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شد. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله آزمون تحلیل واریانس مانکوا و t مستقل تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که نمرات کیفیت تدریس معلمانی که آموزش دوره های ضمن خدمت را دیده اند (گروه آزمایش) با گروهی که این آموزش را ندیده اند (گروه کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد که از لحاظ آماری در سطح پنج صدم معنی دار است. همچنین یافته ها نشان داد که معلمان از نظر سازگاری شغلی با هم تفاوت معنی داری وجود دارد، که این تفاوت به نفع میانگین نمرات گروه آزمایش است. پس نتایج حاکی از اثربخشی دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس و سازگاری شغلی معلمان می باشد.

کلیدواژه ها:

دوره های آموزش ضمن خدمت ، کیفیت تدریس ، سازگاری شغلی