اثر تمرینات هوازی بر سطوح سرمی نترین -۱ و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق غیر فعال

هدف: نترین یک نشانگر هدایت عصبی است که فعال سازی سلولی، مهاجرت و بازآرایی اسکلت سلولی را در انواع مختلف سلول تنظیم می کند. هدف از این تحقیق بررسی اثر ۱۲ هفته تمرینات هوازی بر سطوح سرمی نترین-۱ و شاخص مقاومت به انسولین در زنان چاق و غیرفعال بود.مواد وروش شناسی: ۲۰ زن چاق به طور تصادفی در دو گروه تجربی و گروه کنترل ۱۰) نفر در هر گروه) تقسیم شدند. آزمودنیها در گروه تجربی در دوازده هفته تمرینات هوازی دویدن با شدت ۵۰-۷۵ درصد ضربان قلب ذخیره، ۳۰-۵۵ دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. خونگیری جهت ارزیابی شاخص های خونی مورد نظربلافاصله قبل از اولین جلسه و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ازآزمون تحلیل کوواریانس، تی زوجی وآزمون همبستگی پیرسون درسطح معنیداری P<۰/۰۵ انجام شد.یافته ها: بنابر نتایج تحلیل کوواریانس تغییرات سطوح سرمی نترین-(P=۰/۰۰۱) ۱، انسولین (P=۰/۰۰۱)، گلوکز ناشتای خون (P=۰/۰۱)، شاخص مقاومت به انسولین (P=۰/۰۱) و شاخص های آنتروپومتری (P=۰/۲۰) WHR]، درصد چربی (P=۰/۰۰۱)، (P=۰/۰۰۱) BMIو وزن [(P=۰/۰۰۱) بین دو گروه کنترل و تمرین با تفاوتی معنیدار همراه بود. بنابر نتایج آزمون تی زوجی اجرای دوازده هفته تمرینات هوازی سبب افزایش سطوح سرمی نیترین-(P=۰/۰۱) ۱ وکاهش سطوح سرمی انسولین (P=۰/۰۰۱) و سطوح گلوکز ناشتای خون (P=۰/۰۱)، شاخص مقاومت به انسولین (P=۰/۰۰۴)، و شاخصهای آنتروپومتری WHR] (P=۰/۰۱)، درصد چربی (P=۰/۰۰۱)، (P=۰/۰۰۱) BMIو وزن [(P=۰/۰۰۱) گردید. با اینحال، ارتباطی معنیدار بین تغییرات سطوح سرمی نترین-۱ با تغییرات شاخصهای خونی و آنتروپومتری مشاهده نشد .(P >۰/۰۵)نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد اجرای ۱۲هفته تمرینات هوازی قادراست ضمن افزایش سطوح سرمی نترین ۱ سبب بهبود ترکیب بدن ومقاومت به انسولین در زنان چاق می گردد.

کلیدواژه ها:

تمرینات هوازی ، نترین-۱ ، شاخص مقاومت به انسولین ، گلوکز ، زنان چاق