ارتباط شاهنامه با تربیت کودک و نوجوان

ذهن کودک درحال رشد و شکل گیری است و هرآنچه درآن بکاریم، برداشت خواهیم کرد. باید ازهمان ابتدا رفتارهای صحیح و پسندیده انسانی، اخلاقی، نیکی دراندیشه، گفتارو رفتار، خردورزی ودلاوری که درشاهنامه به وفور می توان دید وازآن برای بهره گیری ذهن کنجکاو وکاوشگر کودکان استفاده کرد. آموزش شاهنامه درتربیت کودک موثراست زیرا مفاهیم انتزاعی رابه مفاهیم عینی تبدیل می کند ودرنتیجه بسیاری ازاین مفاهیم برای کودک قابل فهم می شود. شاهنامه فردوسی به دلیل در برداشتن ماجراها وشخصیت های استثنایی و درون مایه های مناسب، شرایط فانتزی سازی را داراست. با فانتزی سازی داستانهای شاهنامه، کودکان و نوجوانان علاوه بر آشنایی ضمنی بامتون کهن، از دنیای ساختگی و خیالی مرتبط با ماجراهای این اثر، لذت خواهندبرد. این مقاله به روش کتابخانه ای تدوین شده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک ، شاهنامه ، تخیل ، فانتزی ، تربیت