پیشبینی وابستگی به فضای مجازی براساس بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی در بین دبیران

هدف: این پژوهش با هدف پیشبینی وابستگی به فضای مجازی براساس بهزیستی روانشناختی و احساس تنهایی در دبیران انجام گرفت. روش شناسی: روش پژوهش از نوع همب ستگی و جامعه آماری کلیه دبیران متو سطه دوره اول ناحیه یک شهر اراک در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به تعداد ۴۲۰ نفر بودند. برای انتخاب نمونه و حجم نمونه ابتدا پرسشنامه اعتیاد به اینترنت در کلیه مدارس توزیع گردید، از میان افرادی که در پرسشنامه اعتیاد به اینترنت نمره بالای۵۰ دریافت کردند به صورت در دسترس و با استفاده از جدول کوکران حجم نمونه تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب شدندکه ۱۸۵ نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. در این پژوهش از سه پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف، پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ، پرسشنامه احساس تنهایی راسل استفاده شده است. یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد که بین وابستگی به فضای مجازی و بهزیستی روانشناختی sig >۰/۰۱) ، (r=-۰/۶۳۰ رابطه منفی و معنادار وجود دارد و بین احساس تنهایی و وابستگی به فضای مجازی sig >۰/۰۱) ، (r=۰/۵۱۰ رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و در نتیجه فرضیه های تحقیق تایید شد. نتیجهگیری: بهنظر میرسد افزایش وابستگی به فضای مجازی با کاهش بهزیستی روانشناختی و افزایش هرچه بیشتر احساس تنهایی در دبیران رابطه دارد.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، بهزیستی روانشناختی ، فضای مجازی ، دبیران شهر اراک.