واکاوی انسان شناسی اسلامی و مقایسه آن با انسان شناسی مدرنیسم

انسان شناسی یکی از مهمترین دانشهای الهی و بشری است که در حوزه معارف بشری و دینی تاثیر به سزایی دارد. در این پژوهش، انسان از بعد ماهیت، آزادی و اختیار، مسوولیت، خودآگاهی و انسان کامل از دیدگاه دو مکتب اسلام و مدرنیسم بررسی شده است. دین اسلام، انسان را موجودی دوبعدی با فطریات و سرشت مشترک و آزادی و اختیار در انتخاب سرنوشت خویش معرفی می کند؛ اما مدرنیسم برای انسان هیچگونه سرشت مشترکی قائل نیست و آن را مغایر با آزادی فردی می داند. مدرنیسم انسانها را همچون شئی درنظر میگیرد؛ در حالی که مکتب اسلام آزادی را حق انسان می داند و کرامت ذاتی انسان را ارج مینهد تا با انتخاب های خویش و بر اساس الگوی معرفی شده (انسان کامل) سرنوشت خود را تعیین کند. بر همین اساس پژوهش حاضر با روش تحلیلی- تطبیقی به دنبال تبیین انسانشناسی اسلامی و انسانشناسی مدرنیسم میباشد تا بتواند وجوه اشتراک و افتراق این دو دیدگاه را مورد بررسی قرار دهد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که مکتب مدرنیسم، انسان را همچون شئی درنظر میگیرد و سودآوری را اولویت میدهد. انسان در مدرنیسم به جای خدا نشسته و تنها از آیین خود تبعیت میکند.انسان در مدرنیسم، هم مبدا و هم مقصد است و تعیین همه ارزشها و بایدها و نبایدهای اخلاقی و حقوقی از او سرچشمه میگیرد اما دین اسلام، اولویت را به کرامت ذاتی انسانها میدهد و کمال انسان را ارج مینهد.

کلیدواژه ها:

انسان شناسی ، اسلام ، مدرنیسم.