رابطه نشاط ذهنی با خودکارآمدی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه نشاط ذهنی با خودکارآمدی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان آق قلا در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ است که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۲۵۰ دانش آموز به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های نشاط ذهنی ریان و فردریک، خودکارآمی شرر و همکاران و اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران است. در پژوهش حاضر روایی پرسشنامه ها توسط کارشناسان حوزه آموزش و روان شناسان حوزه تعلیم و تربیت مورد برسی قرار گرفت و پس از انجام اصلاحات جزئی مورد تائید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب ۰/۷۴، ۰/۷۱و ۰/۷۷بدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه ی نشاط ذهنی با خودکارآمدی((۰/۶۴ و نیرومندی((۰/۵۰ درسطح کوچکتر از ۰/۰۱ و با وقف خود((۰/۳۸ و جذب((۰/۴۰ در سطح کوچکتر از ۰/۰۵ مثبت و معنادار میباشد.

کلیدواژه ها:

نشاط ذهنی ، خودکارآمدی ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان.