بررسی شیارشدگی مخلوط های آسفالتی لاستیکی حاوی مصالح خرده آسفالت

استفاده از تراشه های آسفالت و یا آسفالت های جدا شده به روش بازیافت گرم و یا سرد مدتی است که در جهان رایج و بیش از میلیون ها مترمربع از سطوح معابر شریانی نیز با بهره گیری از این روش ها بهسازی شده اند. بحث استفاده مجدد از مصالح آسفالتی نیز از سال های اخیر در ایران مطرح و پروژه های متعددی در همین راستا اجرا شده است. همچنین اخیرا با تدوین دستورالعمل های جدید و بخشنامه وزارت راه و ترابری در این رابطه، استفاده از این روش جایگاه خاصی را به خود اختصاص داده است، بدیهی ست که کاربرد این روش ها در چشم انداز نزدیک به صورت وسیع متداول می گردد. هدف اصلی از بازیافت آسفالت، استفاده مجدد از مصالح به منظور ترمیم و بهسازی روسازی می باشد. مهمترین مزایای بازیافت، صرفه جویی منابع مالی و مصالح می باشد. معمولا به بازیافت مواد از دو جهت توجه می شود، اول از دیدگاه مسائل زیست محیطی و سپس از دیدگاه مسائل اقتصادی. میل بازار به این سمت هست که اگر بازیافت توجیه اقتصادی نداشت، بهتر است مسائل محیط زیست نادیده گرفته شود، برای حل این مشکل دولت ها قوانین و مالیات هایی وضع می کنند تا بازیافت مواد صرفه ی اقتصادی هم داشته باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی شیارشدگی مخلوط های آسفالتی لاستیکی حاوی مصالح خرده آسفالت می باشد.

کلیدواژه ها:

آسفالت ، بازیافت گرم ، مخلوط های آسفالتی ، خرده آسفالت