تحلیل ظرفیت بهینه نیروگاهی در ایران و بررسی اثرات صرفه جویی مصرف انرژی برآن

نیاز مبرم و فزاینده به انرژی الکتریکی به ویژه در بخش های صنعتی، خانگی، تجاری و کشاورزی از یک سو و محدودیت منابع انرژی فسیلی در کنار افزایش نگرانی­های زیست محیطی ناشی از مصرف این منابع برای تولید برق از سوی دیگر، لزوم برنامه ریزی بلندمدت برای فرآیند عرضه و مصرف انرژی الکتریکی را اجتناب­ناپذیر ساخته است. هدف اصلی این مطالعه، ارزیابی اثرات صرفه جویی انرژی بر توسعه بخش نیروگاهی کشور می باشد. بر این اساس، با به کارگیری ابزار تحلیلی مناسب توسعه سیستم عرضه برق در  قالب سناریوهای ادامه روند کنونی و صرفه جویی انرژی با یکدیگر مقایسه می شوند. برای انجام این مهم، با بهره گیری از مدل MESSAGE، سیستم عرضه انرژی الکتریکی کشور برای یک افق زمانی ۳۵ ساله از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۳۰ مدل سازی می شود. در این مدل، کل هزینه های سیستم عرضه انرژی الکتریکی به منظور تامین تقاضای نهایی برق حداقل می گردد. یافته های این مطالعه حاکی از آن است ظرفیت نصب شده از حدود ۷۳ هزار مگاوات در سال ۱۳۹۳ با رشد سالانه معادل ۶/۳ درصد در پایان دوره  بر اساس سناریوی مرجع به ۲۵۰ گیگاوات خواهد رسید که این رقم بر اساس سناریوی صرفه جویی انرژی به میزان ۹۰ گیگاوات کاهش یافته و در پایان دوره با رشد سالانه ای معادل ۴/۲ درصد به ۱۶۰ گیگاوات خواهد رسید. این مساله هزینه های سرمایه گذاری اولیه را به میزان ۷۵ میلیارد دلار در طول دوره مطالعه کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

Electricity Supply System ، MESSAGE Model ، Energy Efficiency ، Renewable Energy Technologies ، سیستم عرضه برق ، مدل MESSAGE ، صرفه جویی انرژی ، فناوری های تجدیدپذیر