تخصیص بهینه درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی: تحلیل بهینه یابی پویا

هدف این مطالعه تعیین سهم بهینه صندوق­ توسعه ملی از درآمدهای نفتی می­باشد. برای این منظور در چارچوب مدل کینز- رمزی و تحت شرایط عدم اطمینان، یک مدل تعادل عمومی پویا طراحی و کالیبره شده و مسیر بهینه پس­انداز، سرمایه­ گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای دوره ۱۴۵۸-۱۳۹۴ در قالب سناریوهای مختلف بهبود بهره وری استخراج شده است. نتایج این مطالعه نشان می­دهد نرخ بهینه سرمایه­گذاری بر مبنای قاعده طلایی، معادل ۱۵ درصد، نرخ بهینه پس انداز در صندوق ۳۳ درصد، نرخ بهینه مصرف دولت معادل۵۲ درصد از درآمد نفتی می­باشد و حداکثر میزان منابع ذخیره شده در صندوق طی دوره به ۸۳/۴ برابر درآمد اولیه می­رسد. نتایج حاصل از بهینه سازی در قالب سناریوهای مختلف نشان می دهد با بهبود بهره­وری، ریسک سرمایه­گذاری کاهش یافته و نرخ بهینه سرمایه­گذاری افزایش می­یابد در نتیجه اقتصاد از ظرفیت­های مناسبی برای مقابله با شوک های دائمی قیمت نفت برخوردار شده و نیاز به اندوخته سازی منابع در صندوق و همچنین تبعات شوک های دائمی منفی قیمت نفت کاهش می­یابد.  

کلیدواژه ها:

Productivity ، Permanent shocks ، National Development Fund ، Precautionary saving ، Bellman equation. ، شوک دائمی ، صندوق توسعه ملی ، معادله بلمن ، پس انداز احتیاطی ، بهره وری