تبیین اضطراب کرونا ویروس کووید-۱۹) براساس خصوصیات دموگرافیک در افراد بزرگسال

مقدمه: کرونا ویروس به عنوان یک بیماری پاندمیک، نه تنها موجب نگران هایی در رابطه با سلامت جسمانی همگانی شده، بلکه سلامت روان افراد را در سطوح مختلف جامعه به خطرانداخته است. هدف: مطالعه حاضر با هدف تبیین میزان اضطراب ناشی از ویروس کرونا در افراد بزرگسال بر اساس خصوصیات دموگرافیک در طول اپیدمی کرونا انجام شد. روش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی بود. جامعه آماری آن شامل تمام افراد بزرگسال گلستانی بود، که تعداد ۴۸۲ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته و پرسشنامه مقیاس اضطرب کرونا ویروس بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۱۶ انجام شد و همچنین آزمون های آماری مورد استفاده، آزمون آماری توصیفی (فروانی، میانگین، انحراف معیار، درصد) و آزمون آمار استنباطی آنوا بود. میزان P کمتر از۰/۰۵معنی دار درنظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره اضطراب ناشی از ویروس کرونا در افراد بزرگسال گلستانی ۳۸/۴۸بود که بالاتر از حد متوسط قرار دارد. در بین مولفه های اضطراب میانگین نمره علائم روانی (۲۲/۵۳ ) بالاتر از میانگین نمره علائم جسمانی (۱۵/۹۹) گزارش شد. نمره اضطراب علائم روانی و جسمانی در زنان به صورت معنی داری بالاتر از مردان بود (۰.۰۵>P). (بین متغیرهای دموگرافیک جنسیت، سن، سطح تحصیلات، سابقه بیماری جسمانی و روانی و شغل با اضطراب کرونا رابطه وجود داشت۰.۰۵>P). نتیجه گیری: مطابق با نتایج ارائه شده به نظر می رسد که میزان اضطراب ناشی از ویروس کرونا در افراد بزرگسال جامعه هدف بیشتر از حد متوسط است و افراد نسبتا اضطراب بالایی را تجربه می کنند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، افراد بزرگسال ، کرونا ویروس ، کووید-۱۹