مطالعه تجربی و مدل سازی تاثیر متغیرهای ورودی بر قطر انتهای لوله حاصل از شکل دهی انبساطی با استفاده از فرآیند SPIF

شکل دهی انبساطی انتهای لوله های جدار نازک، زیر مجموعه ای از فرآیند شکل دهی تدریجی است که به دلیل انعطاف پذیری بالا و کاربرد وسیع آن در صنایع مختلف به عنوان یکی از فرآیندهای مهم در حوزه مهندسی ساخت و تولید، از سوی پژوهشگران مورد توجه قرار گرفته است. در مقاله پیش رو، طراحی آزمایش بر اساس متدلوژی سطح پاسخ انجام شده است. به منظور منبسط سازی انتهای لوله فولادی از جنس فولاد زنگ نزن گرید ۳۰۴ و اجرای تحلیل آماری، متغیرهای ورودی: قطر ابزار، گام زاویه ای ابزار، گام عمودی ابزار و روانکار انتخاب شدند. سپس تاثیر متغیرهای ورودی فرآیند بر قطر انتهای لوله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین، تابع پارامتر پاسخ بر حسب عبارات خطی، تعاملی و درجه دوم از متغیرهای ورودی استخراج شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد که عبارات گام عمودیابزار، قطر ابزار و اثر تعاملی حاصل ضرب قطر ابزار در گام زاویه ای به عنوان موثرترین عبارات بر قطر انتهای لوله هستند. در پایان، ترکیب بهینه متغیرهای ورودی فرآیند جهت دستیابی به بیشینه مقدار پارامتر پاسخ با استفاده از روش مطلوبیت تعیین شد.

کلیدواژه ها:

تحلیل آماری ، شکل دهی انبساطی ، شکل دهی تدریجی ، بهینه سازی