جوشکاری تعمیری تمپربید و مقایسه با جوشکاری با عملیات حرارتی پس از جوشکاری

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 152

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICME18_055

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401

چکیده مقاله:

جوشکاری تعمیری در صنعت نیروگاهی، بر روی قطعات بزرگ کارکرده و یا نو که دارای عیوب موضعی مانند حفره های حاصل از ریخته گری، لب پریدگی و یا غیره می شوند؛ مرسوم است. اما آنچه این نوع تعمیرات جوشکاری را با مشکل مواجه ساخته و در عمل این کار را با چالش جدی مواجه می سازد، عملیات حرارتی پس از جوشکاریست که به خاطر بزرگ و حجیم بودن قطعه و یا جوشکاری در حین کارکرد سازه می باشد. در این پژوهش ابتدا به بررسی پیشینه ی تکنیک جوشکاری تمپربید (Temperbead) در منابع علمی پرداخته می شود. سپس با جزئیات یک تکنیک جوشکاری تمپربید توسعه یافته تشریح میشود. این تکنیک بر روی یک فولاد مقاوم به خزش کروم-مولیبدن اجرا شده و نتایج آزمون کشش نمونه های جوشکاری تمپربید آن ها تشریح می شود. ملاحظه شده است که اجرای جوشکاری تمپربید می تواند نیاز به عملیات حرارتی تنش گیری پس از جوشکاری را مرتفع ساخته وتنش های پسماند جوشی را به طور قابل ملاحظه ای نیز کاهش دهد

نویسندگان

هادی بزرگ مهر

کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

ایرج ستاریفر

دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

حسین صفازاده

کارشناسی ارشد، معاونت مهندسی و تحقیق و توسعه، شرکت توگا