ساخت کامپوزیت پلیاتیلن گلایکول با داربست سیلیکون کاربیدی برای استفاده در مهندسی بافت استخوان

هدف از انجام این پژوهش ساخت و مشخصه یابی داربست نانوسیلیکون کارباید (SiC) با پوشش پلی اتیلن گلایکول (PEG) برای استفاده در مهندسی بافت استخوان می باشد. مشخصه یابی نانو SiC و داربست ها با استفاده از الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آنالیز عنصری به روش تفکیک انرژی پرتو ایکس (EDS)، آزمون توزیع اندازه ذرات (DLS)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، آزمون های طیف سنجی مادون قرمز انجام شد. به منظور بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی داربست ها، مقادیر درصد تخلخل و استحکام فشاری داربست ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ساخت و مشخصه یابی داربست نانو SiC پلی اتیلن گلایکول با استفاده از روش اسنفج پلیمری با موفقیت انجام شد. تخلخل داربست ها در حدود ۸۰ - ۶۵ درصد بدست آمد. استحکام فشاری داربست ها در حدود ۲/۳۲ –۷۲/ ۰ مگاپاسگال بدست آمد. در نهایت، داربست ۳۰ درصد وزنی سیلیکون کارباید با پوشش پلی اتیلن گلایکول و زمان ۳۰ ثانیه پوشش دهی به عنوان داربست بهینه معرفی شد که می تواند برای کاربردهای مهندسی بافت استخوان (استخوان اسفنجی)استفاده شود

کلیدواژه ها:

نانو SiC ، پلی اتیلن گلایکول ، نانوکامپوزیت ، داربست ، مهندسی بافت استخوان