رابطه بین تولید رواناب و رسوب در خاک مارنی متأثر از مصرف پلی وینیل استات

پلیمرها نهاده های مناسبی برای پیشگیری از رواناب و هدررفت خاک هستند. این تحقیق به منظور بررسی رابطه بین تولید رواناب و رسوب در خاک مارنی متأثر از مصرف پلی وینیل استات در سال 1389 انجام گرفت. برای این منظور پنج سطح پلی وینیل استات شامل صفر، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار در سه تکرار در جعبه های فرسایشی محتوی خاک مارنی مصرف شد و تحت پنج رخداد باران شبیه سازی شده با شدت 40 میلیمتر بر ساعت و مدت 30 دقیقه قرار گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تاثیر تیمارهای مختلف پلی وینیل استات بر تولید رواناب در سطح احتمال 5% معنی دار بود. بر اساس نتایج سطح 50 کیلوگرم در هکتار پلی وینیل استات نسبت به تیمار شاهد، تأثیر معنی داری در کاهش رواناب داشت. مقدار رواناب در تیمار 50 کیلوگرم در هکتار 6/16 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. نتایج هم چنین نشان داد که اثر تیمارهای مختلف پلی وینیل استات بر تولید رسوب در سطح احتمال 5% معنی دار بود. مقدار رسوب در تیمار 50 کیلوگرم در هکتار 38 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. از نظر اقتصادی این سطح پلیمر، مناسب ترین سطح برای کاهش رسوب در خاک مارنی بود. نتایج نشان داد که بین تولید رواناب و رسوب در خاک مارنی تیمار شده با پلی وینیل استات همبستگی بالایی (982/0=R2) وجود داشت. این مسئله به این دلیل بود که با افزایش رواناب، ذرات خاک به ویژه ذرات ریز بیشتری از سطح خاک شسته و خارج شدند. با افزایش رواناب در رخدادهای متناوب بارندگی، رسوب هم به صورت معنی داری (001/0P<) افزایش یافت

کلیدواژه ها:

باران شبیه سازی شده ، پلی وینیل استات ، رواناب ، رسوب